Johan Verminnen - En Daarna Ga Ik Vissen (1)

Pias Records

De oppersensei van het Vlaamse lied, het icoon dat iconen als Raymond Van Het Groenewoud of Will Tura inspireerde, viert zijn vijftigjarige carrière. Een halve eeuw op de planken! En dat doet Johan Verminnen zoals het hoort: met een nieuwe plaat. ‘En Daarna Ga Ik Vissen’ blikt terug op leven en bestaan, op mens, stad en relaties.

“We komen en gaan / Zo is ons bestaan”, aldus de legendarische Brusseleir. Nuchter. Johan Verminnen rijmt en rapt, ontroert en smartlapt. Waar liefde, rede en melancholie samenkomen. Luister maar naar de prachtige akoestische pianoballade Land Van ... Een Soort Volkslied. Ontroerend en broos, maar ook met enige trots en chauvinisme.

Zoals steeds houdt de charmezanger de arrangementen en instrumentale omkadering spaarzaam, zodat emoties en de kracht van woorden meer ruimte krijgen. Ongecompliceerd, herkenbaar, uit het leven gegrepen. En dat begint al van opener Alles Begint Van Voor Af Aan, een rijmende opsomming van het ontwakende stadsleven tegen een sluimerende trompetachtergrond. Verminnens eigen Zotte Morgen.

Deze plaat is dan ook een verhaal met veertien aparte hoofdstukken. Soms iets vrolijker, in een zelfreflecterend Ik Weet Het Niet, met bevestigende kinderzang als herhaling of met een huppelend Gewoon Een Lentedag met bigbandblazers - Vrolijk Lentelied op Johanse wijze. Of bij momenten ook erg sierlijk, zoals de tegenritmische flamenco van De Tijd, Spaanse gitaar en harmonica inbegrepen. Of in een misschien minder aanpassend tekst-muziek-jasje Mayday, een titel die moeilijk te rijmen lijkt met een zomers reggaeritme.

En zo ontdek je op ‘En Daarna Ga Ik Vissen’ tussen de regels van de erg nuchtere, beschouwende Johan Verminnen weer veel meer dan eerst lijkt. Subtiele humor bijvoorbeeld, wanneer een song als Spijt Spijt Spijt begint met de zin “Een Rodenbach met grenadine”. Elke bierzygoot lacht nu natuurlijk in het vuistje. Of bij de titelsong: “Mijn lied lijkt nu uitgezongen / ... / en dus ga ik nu maar wat vissen / Zittend aan de waterkant.” As if ...

Neenee, beste Johan. Geef gerust toe dat het Vlaamse Lied uw leven beheerst. Als een verslaving op hoog niveau. Maar dan wel één die anderen ook positief infecteert. Wat een leuke plaat alweer!