Jess Ribeiro - Summer of Love

Labelman

Ze omschreef haar muziek zelf ooit als “David Lynch meets Patsy Cline”. En daar zit wel wat in.

Voor wie het niet zou weten: Cline was een Amerikaanse countryzangeres. Jess Ribeiro komt dan wel uit Australië, maar ze gebruikte wel country-elementen in de muziek. Met haar diverse achtergrond (papa komt uit Hong Kong) en aangeboren nieuwsgierigheid en experimenteerdrang voegt ze daar ook nog heel wat aan toe.

En zo vond ze toch weer een uniek plekje binnen de muziek, ergens tussen Sarah Mary Chadwick en Courtney Barnett in. Met de eerste deelt ze de hang naar donkerte, melancholie en viscerale uiting van gevoelens, naar de tweede neigt ze in de meer gitaar-driven songs als Jump The Gun.

Eigenlijk zou vierde album ‘Maybe If I Wore Sunglasses Inside I Won't Feel Tired’ heten, naar de openingstrack, maar uiteindelijk werd het dus ‘Summer Of Love’, omdat ze ervan overtuigd is dat de wereld een nieuwe summer of love nodig heeft. Niet in de zin van vrije liefde zoals de hippies predikten, maar wel een vredige, zorgeloze tijd als tegengewicht voor al wat er heden ten dage aan de gang is. Misschien kwam ze tot dit besef tijdens een contemplatieve wandeling in de natuur, want in een interview opperde ze dat dit is wat politici eens zouden moeten doen: naakt in de natuur verblijven (minstens met schoenen en sokken uit) om contact te maken met de aarde en na te denken over de gevolgen van hun beslissingen. Het is daar dat Jump The Gun over gaat.

Vrolijk wordt ze zelf niet van al die overpeinzingen, moe wel. Maar de natuur geeft energie. Dat leren we uit songs als Everything Is Now en The Trees And Me, waarbij het eerste haar hart opent en bijna klinkt als een tribaal nummer waarin een dwarsfluit als een vlinder fladdert. Het tweede meandert dan weer als een kalme bosbeek richting Paradise, een schuiloord waar ze niet meer weg wil.

Dat de plaat werd geschreven tijdens een bijzonder instabiele periode in haar leven, waarin ze op twee jaar tijd in negen verschillende huizen woonde (waarvan zes maanden in een kerk!) beïnvloedde de nood aan escapisme zeker ook. Dat die tijd resulteerde in zulk een mooi album, waarin naast een rijk instrumentarium toch ook ruimte is voor heel veel stilte, vatten we dan weer op als hoopvol.

We gaan helemaal akkoord met Ribeiro’s gevoel dat we een summer of love nodig hebben. En of we dan doelen op een zonnige, zorgeloze zomer of op deze plaat, dat mag u zelf invullen. Oh ja, de plaat is uit bij het Belgische Labelman.