Jerome - LP2

Maple Death Records

“Maple Death Records lives the unexplored, noisier side of things.” U weze gewaarschuwd. Bij deze presenteren we u graag het Italiaans-Zweeds-Griekse duo Annalisa Lembo en Stella Mathoudakis aka. Jerome. Tweede langspeler ‘LP2’ (…), volgt op het twee jaar oude ‘Moods’. En we waarschuwen je nog meer: als je terugdeinst van experimentele, gitzwarte en industriële downtechno, kan je hier beter niet aan beginnen.

Doen wij dus lekker WEL! Want ‘LP2’ is gigantisch intrigerend. Een voortdurend bevreemdende trip van minimale crackbeats, tochtige samples, dreigende pulsen en stompend geweld. Maar dan traag, kil en minimaal. Om de impact te vergroten. Met neurotisch, in robots getransformeerd vrouwengefluister. Opener 2050 voorspelt het alvast. Met enkel een repetitieve puls, enkele tikkende samples, fladdergeluiden en fuzzy scanderende stem - less-is-more-aanpak, zeg maar - wordt de dreiging enkel maar groter en krijg je een erg beklemmend, benepen gevoel. Een soort van vrouwelijke Tricky-track die je enkel maar lijdzaam kan ondergaan.

Waarna zeven knoerten van nummers je doen krimpen tot de grootte van een tuinkabouter. Van loodzwaar pompende, ebm-techno met James Cox van punkband Crows achter de micro tot een schizofreen Life’s Eye vol wollige baspulsen en metalige, hakkende beats: Jerome houdt de tracks droog en keihard, vol onderdrukte pijn, maar speelt tegelijkertijd met details van stereo-effecten, gerecycleerde samplegeluiden of tribal ritmeconstructies. Of met de mysterieus vervormde haikus van Stella Mathoudakis als peper in de wonde.

Goddank dat de twee dames halfweg even een dromerige ambientpauze inlassen met Humans – Sta Oneira waarin je veel alledaagse klanken (galmend gemurmel in een grote zaal) vermengd krijgt met zoemerige drones en enig radiogemompel. Een track die overgaat in de leegte van een traag, donker stukje neoklassiek pianospel. Op zich ook weer akelig en onheilspellend.

We nemen je als liefhebber van duistere sfeerelektronica vooral graag even mee naar Gargoyle: een indrukwekkende, hartpulskloppende slow trance-puzzel waarin Owen Pratt (Uncanny Valley) het woord neemt. Als Darth Fader in een lege, nachtelijke club vol mistflarden en mechanische stroboscooppulsen.

‘LP2’ is opgenomen in vijf dagen, opgesloten in een klein kamertje op het Italiaanse platteland. Ver weg van alle licht, optimisme of menselijkheid. “Jerome is God / Jerome is Female/ Jerome is Male / Jerome is You / Jerome is Me / Jerome is Inside but also Outside.” Wat wij er vooral van maken: Jerome is scary. Op een goede manier natuurlijk.