Jeroen Kant - Nooit genoeg

Bastaard Platen

Wat goed is, doorbreekt ook de Moerdijk. Eind vorig jaar bracht Jeroen Kant bij onze Noorderburen zijn jongste album 'Nooit Genoeg' uit. Na het winnen van de Nekka-wedstrijd kan hij nu ook bij ons aan de bak. En geheel terecht, want 'Nooit Genoeg' is sowieso één van de betere, Nederlandstalige platen van het jaar.

Nooit genoeg



Yevgueni, Hannelore Bedert, Stoomboot,... het zijn maar drie van de negen winnaars die de Nekka-wedstrijd al voortbracht. Onnodig om te beklemtonen dat de laureaten van de wedstrijd iets in hun mars hebben. Dat is ook bij Jeroen Kant niet anders. Een nieuwe naam aan het muziekfirmament is hij niet, maar zeker bij ons bleef de doorbraak vooralsnog achterwege.

Het kan niet anders dan dat daar nu verandering in komt. Dat hoor je al bij de aftrap in de titeltrack. Kant hekelt in een sterke tekst de onverzadigbaarheid van de mens in de huidige maatschappij. “We willen allemaal non-stop euforie / we willen allemaal hoger dan de maan / we willen allemaal rentevrij krediet / we zijn nooit voldaan”, klinkt het. Ook muzikaal blijft de song meteen hangen. Het is zeker geen cliché geluid dat Kant en zijn drie muzikanten genereren.

Impressies van Frank Boeijen en Guido Belcanto zijn voor ons zeker nooit ver weg. Een song als Oude Kronkelpad verdient bijvoorbeeld een stek op Radio 1. En andere songs kunnen een nog ruimer publiek best aan. Halve Cent, gedijend op een excellent countrydeuntje, beschikt over een refrein en een tekst om een grotere massa te beroeren. We kunnen ons voorstellen dat Klaas Delrue of Geert Verdickt dit nummer ook graag hadden geschreven. Nog zo'n prima uptempo nummer is Vast Vast Vast, prima singlemateriaal als je het ons vraagt.

Er staan ook behoorlijk wat minder hapklare liedjes op 'Nooit Genoeg', die vaak met dikke druppels melancholie doordrenkt zijn. Maar per luisterbeurt zetten songs als Bedot & Voorgelogen en Als Een Kind Zo Blij hun veroveringsmars verder. Veel krediet ook voor de band. Mathijs Leeuwis, die zelf in 2014 ook een degelijke plaat afleverde, kleurt vooral met zijn pedalsteel de nummers prachtig in.

Lusten we alles op 'Nooit Genoeg'? Nee. Wat De Boer Niet Kent was geen spek voor onze bek en ook in Leugens geloven we niet. Maar dat zijn slechts kleine smetjes op wat verder een prima cd is. Met zijn vierde worp en met de Nekka-winst onder de arm moet het voor Jeroen Kant dan ook lukken om zich een weg te banen naar veel Vlaamse podia.

6 juli 2016
Bjorn Borgt