Jenny Berkel - Pale Moon Kid

Pheromone Recordings

Wie houdt van pure singer-songwriting en intimistische songs kunnen we de nieuwe plaat van Jenny Berkel warm aanbevelen. De cd heet ‘Pale Moon Kid’ en bevat een collectie rustige, contemplatieve, haast bedwelmende songs. Liedjes die vooral veel sfeer suggereren. De plaat is meteen een opvolger voor het debuut ‘Here On A Wire’ van vier jaar terug. Die cd kreeg bij ons niet de aandacht die ze verdiende. Hopelijk lukt het met deze wel. Het zou toch mogen.

Pale Moon Kid

Jenny Berkel is natuurlijk bekend van haar werk met Daniel Romano en de Trilliums band, maar doet het nu solo met Romano als stevige rechterhand. Ook zelf stond Berkels mee in voor de productie. De Canadese zangeres met roots in Ontario landde recent in Montreal en voelt zich er kennelijk goed. Leonard Cohen noemt ze haar grootste inspiratiebron, naast dichter Rainer Maria Rilke, die een goede tweede is.

De zangeres laat op de plaat haar roots naar boven komen: je hoort en ziet plattelandstaferelen die tegelijk dromerige en indringend zijn, met suggesties van natuur. Een plaat voor nacht en donker, vol intimiteit en warmte. Dat Berkel uitpakt met een donkere, lage maar vooral herkenbare stem is in deze een meerwaarde voor haar erg persoonlijke poëzie vol melancholische melodieën, doordrenkt van sprankelende gitaren, sobere pianostukken, pulserende bas en percussietoetsen. Die krijgen een vervolg in de hoes, een zwart-witfoto van Berkel - haar naam getuigt van haar Nederlandse roots - die half te zien is. Een beetje mysterie dat om meer vraagt.

De plaat opent met een mooi Half Dream en zet meteen de lijn uit voor de rest van het album. Over de singles St. Denis en Wealth In The Country tot Pale Moon, dat de plaat afsluit, zijn dit ingetogen, gezongen liedjes vol lyriek, sober begeleid, die veel suggesties oproepen. Meditatieve, poëtische, jazelfs ernstige rootsmuziek met af en toe glinstering die een breder publiek verdient. Een overdosis aan nostalgie. Een knipoog naar Tori Amos.

Met gesloten ogen luisteren en rustig fan worden van deze onontgonnen singer-songwriter met de opvallend lage stem. Dat is wat ons is overkomen. Nu u nog.

24 december 2016
Steven Verhamme