Jean Marc Lederman Experience - Letters To Gods (And Fallen Angels)

Wool-E-Discs

Letters To Gods (And Fallen Angels)

Jean-Marc Lederman heeft zich als producer lekker kunnen uitleven in de wavescene met bands als Front 242, Gene Loves Jezebel, The Weathermen of Fad Gadget. Maar ook met tal van video- en filmmuziekprojecten, artistieke multimedia-uitdagingen en zelfs een muzikale iPhone-app. Met het megalomane project ‘Letters To Gods (And Fallen Angels)’ laat hij een waslijst aan bevriende muzikanten de vrijheid om een woordje te richten aan de scheppers en heersers van het leven.

Ambitieus project dus, eentje dat zich weerspiegelt in een dubbelaar met eenentwintig muzikale brieven (een outro-woordje van Friedrich Nietzsche en de al vijf jaar oude, stilistische weergave van Nick Caves Into My Arms van Jenna Fearon inbegrepen). En dat begint erg vreemd met een soort van blogbericht van een futuristische robotstem die verhaalt hoe het mensenras zichzelf uitroeide. En dat blijft soms erg bizar, zoals wanneer ene Christina Z in haar brief rijmt en smeekt tegen een wazige, minimale achtergrond van shuffles, noiseflarden en piano. Of de lange parlando van Das Vintage tegen een achtergrond van verknipte hiphopbeats en dromerige toetsen.

En zo intrigeert dit project van Jean Marc Lederman voortdurend, de luisteraar meeslepend in een grote diversiteit aan mysterieuze, donkere of soms zelfs broze en mooie passages. Darkwave, future pop, chanson of mystieke ambientelektronica, het passeert allemaal de revue. Soms heel erg vlot en met leuke jarentachtigecho’s, soms met artistieke eigenwijsheid en creatieve knipogen naar de toekomst. Gelukkig nooit echt te zwaar beladen. Er blijft vaak wel zo’n neerdrukkend, donker kantje aanwezig en ook de elektronische component is een constante, al levert het sfeerspel van celliste Jo Quail zeker een mooie (maar beperkte) bijdrage in de Letter From Ghost & Writer.

Dit is dan ook een project dat erg veel vrijheid heeft gelaten aan de deelnemers. Die rijke schare artiesten blijkt uit vele verschillende muzikale werelden geplukt en gevonden op YouTube, Soundcloud of andere platformen (hoewel een deel ervan al mocht participeren in vorig project, ‘13 Ghost Stories’). Verwacht zeker niet te veel bekende namen, misschien net een opflakkering bij wavefans bij namen als The Cassandra Complex of Laether Strip.

De rode draad is de inhoud van de brief – lees: de teksten. Die heeft Jean Marc Lederman dan ook netjes in boekvorm bij dit magnum opus gevoegd. Maar dat betekent ook een erg grote muzikale diversiteit die weinig intrinsieke samenhang vertoont. En dat is niet alledaags bij een conceptalbum.

Dus je moet even door het eclectisme van stijlen prikken om tot de essentie van deze dubbelaar te komen. Te beschouwen als een soort van wavemusical, een muzikaal theaterstuk waarbij geluid en inhoud in elkaars verlengde liggen.

12 juni 2020
Johan Giglot