Jasper Erkens - The Brighter Story
No Circus
Vorig jaar haalde hij nog zilver op Humo's Rock Rally en nu, op zijn 16e, staat Jasper Erkens klaar om ook buiten de landsgrenzen een plekje in groot muziekland te veroveren. Of dat met zijn kersvers debuut 'The Brighter Story' zal lukken, durven we echter te betwijfelen.
Toegegeven, een lichte jaloezie steekt de kop op wanneer we Erkens' muzikale parcours bekijken. Podia delen met inlandse held Milow of, beter nog, Adele of Kelly Clarkson; het is weinigen van zijn leeftijdsgenoten gegeven. Maar laat ons dat vooral niet tegenhouden om zijn eerstelling toch aan een kritische analyse te onderwerpen.
Everybody Is The Same opent zeer verdienstelijk 'The Brighter Story', met een intro die ons even aan Jeff Buckley doet denken. Erkens' stemgeluid vergelijken met Buckley zou maar al te belachelijk zijn, maar hij bezit alleszins een bijzonder straffe stem die stukken doorleefder klinkt dan wat we van een 16-jarige zouden verwachten. Snel blijkt die stem dan ook zijn sterkste troef te zijn, al mogen we Erkens' begenadigd gitaarspel niet vergeten te vermelden.
Zijn virtuositeit komt het sterkst naar voren in de enige cover op dit schijfje: Crazy van Gnarls Barkley. Ook na talloze luistersessies blijft dit nummer onze favoriet. Vooral dan de eenvoud van Erkens die zichzelf op gitaar begeleidt, weet ons te beroeren.
Uitgerekend daar wringt echter het schoentje bij titelsong The Brighter Story. We horen te veel tierlantijntjes en vinden het allemaal te gepolijst klinken, terwijl we net iets anders hadden verwacht van deze jongen met zijn rauwe stem. Misschien iets meer in de lijn van Stay Alive, dat net wat meer pit heeft dan de andere nummers en waarin gretig gebruik gemaakt wordt van strijkers en andere additieven. En hoewel de airplay ons ongelijk geeft, weet ook single Waiting Like a Dog ons niet te bekoren.
Op den duur beginnen we ons zelfs een beetje te vervelen. Er komt weinig schot in de zaak en we komen voor te weinig verrassingen te staan. Te veel nummers baden in dezelfde sfeer en we kunnen soms weinig onderscheid maken tussen twee verschillende songs. Nu goed, voor Milow werkt het ook, dus waarom voor Erkens ook niet? Bovendien moeten we toegeven dat slotnummer Needed net op tijd nog een gevoelige snaar weet te raken. Een zeer mooie afsluiter, bijzonder intimistisch en onvergetelijk ontroerend.
Geen echte hoogvlieger dus, deze eerstgeborene van een van Vlaanderens nieuwste talenten. Potentieel genoeg, dat hoort iedereen gegarandeerd, maar ons echt omver blazen, doet Jasper Erkens nog niet. We zijn er echter van overtuigd dat hij dat binnen de kortste keren wél zal kunnen. Geef die jongen nog wat tijd, laat hem nog even groeien in zijn muzikaliteit en schrijfsels en hij komt er vast wel. Wij blijven hem alleszins volgen.