Jarvis Cocker - Jarvis

Rough Trade

Jarvis Cocker heeft een gezonde voorkeur voor het alledaagse leven van de doorsnee middle class Engelsman met zijn liefdes, zijn lusten, zijn gefilosofeer en zijn sleur. En hij weet die gevoelens, die bedenkingen perfect te vertalen naar zijn muziek. Op dit album staat geen enkele tegenvaller. Al meteen wordt single Don’t Let Him Waste Your Time losgelaten op de argeloze luisteraar. En evengoed blijkt al meteen dat hij – zoals hoger reeds vermeld – de brug naar zijn verleden met Pulp helemaal niet heeft opgeblazen.  Zijn liedjes zijn even aanstekelijk en nodigen uit tot meezingen.

Jarvis

 

Het absolute hoogtepunt van het album volgt al vroeg met Black Magic, dat terugvalt op de jaren zeventig en een sample gebruikt van Crimson And Clover, een obscuur hitje van Tommy James & The Shondells. Maar precies die aah-koortjes op de achtergrond maken dit nummer af en zorgen ervoor dat dit nummer zich onverbiddelijk in je grijze cellen vastbijt.

Met I Will Kill Again bewijst hij dat hij ook de ballade niet uit de weg hoeft te gaan. En de ironie die van dit nummer afdruipt, is gewoon adembenemend : "And don’t believe me if I claim to be your friend /Cos given half the chance I know that I will kill again." Jarvis wil blijkbaar wel heel erg ver gaan om de sleur te doorbreken.

Black Magic mag dan wel het hoogtepunt zijn, dat betekent nog niet dat de rest van de composities van een mindere kwaliteit zijn. Deze hele plaat kan je zonder problemen en met veel plezier in één ruk uitzitten. Het enige nadeel is dat je na de veertien (eigenlijk twaalf en twee interludia) op de achterkant aangekondigde nummers een klein half uur moet wachten voor je hidden track (Cunts Are) Running The World te horen krijgt. Maar dat kan je eenvoudig verhelpen door de "fast forward" van je CD-speler te gebruiken.

Voor het gemak heeft Cocker ook nog de gebruiksaanwijzing van zijn album op zijn album gezet : “Jarvis kan opgedeeld worden in handige bite-grote stukjes, maar werkt waarschijnlijk het best wanneer je de plaat in zijn geheel doorslikt”. Wat kunnen wij daar nog aan toevoegen?

8 november 2008
Patrick Van Gestel