JARR - Evangeline

Sound In Silence

JARR is terug! Met een vierde release voor Sound In Silence trekken Jon Attwood (Yellow6) en Ray Robinson (Wodwo) de samenwerking door. Dat betekent alweer tien keer op rij verwennerij van dromerige gitaarlandschappen en zachte ambienttexturen. Wie zegt daar nu nee tegen?

Met een opener als Murmur Pines verwacht je natuurlijk niet meteen wilde toetstanden. Het is dan ook bizar om al meteen te kampen met een track waarin niet enkel vrij vlot van structuur en toonaard wordt gewisseld, maar waar ook luidruchtige stooreffecten en als sirene loeiende tonen de rust verstoren. Met een kleine zeven minuten is dit meteen het meest extraverte stuk muziek waar we JARR ooit op betrapten.

En zo val je wel meer in verrassingen. Gaande van een soort van charmante downtempo dubstep met vooral veel dub (Manoeuvres) tot hypnotiserende tribal fantoommuziek (Embrasure) of neoklassieke dramatiekregisters (Acadia). Natuurlijk ook niet het minimale drone- en flangerwerk vergeten dat we al langer van JARR kennen (Seventeen Summers). Die ene, aanzwellende toon met enige verscholen tokkels, die een minimale minuut lang het einde van de plaat inluidt (Magnolia), mag je dan weer als grapje van de makers beschouwen.

Op deze zesde plaat hebben de twee heren elkaar uitgedaagd rond ritmen en patronen en dat is duidelijk merkbaar. Het levert een erg levendig album op, waarin “sfeermuziek” verschillende dimensies krijgt. Elke track gaat bewust over beweging, over trekken en duwen, over het bekende en het onbekende. Dan is vernieuwing natuurlijk onontbeerlijk. In elk geval blijkt dat aan de creativiteit van deze grootmeesters in gitaarambient nog lang geen einde is gekomen.