Jan Swerts - Schaduwland

Universal Music Group

Een rotjaar heeft de negenendertigjarige Jan Swerts achter de rug: hij kreeg te horen dat zijn zoon Tourette-syndroom had en dat hijzelf leed aan hypersensiviteit en asperger. Die bleken niet compatibel waardoor zijn relatie onder de druk bezweek. En op de koop toe verloor Swerts ook nog eens zijn moeder. Maar ‘Schaduwland’, geïnspireerd door Joni Mitchells’ The Sire Of Sorrow (Job’s Sad Song) en Shadowlands van Ryan Adams, mag meer dan gehoord worden.

Schaduwland

Bij de uitwerking van dit project liet Jan Swerts zich leiden door een morbide fascinatie voor cultfilms in het zombiegenre zoals ‘Night Of The Living Dead’. Het idee om daarbij een soundtrack te maken werd niet direct op mateloos enthousiasme onthaald door de platenfirma, maar hij ging er desondanks mee aan de slag. Daarbij kon hij rekenen op de steun van Gianno Marzo (Isbells), Kevin Imbrechts (Illuminine), drumster Karen Willems (Inwolves, Zita Swoon Group,..) en Dirk Serries.

Swerts’ muziek beschrijven is behoorlijk lastig. Naar Wim Mertens neigend pianominimalisme met betekenisvolle lagen stiltes, al zitten er ook niet zelden dik aanzwellende, orkestrale uithalen in. Het verwerkingsproces liet zich niet gemakkelijk muzikaal vertalen. Op dat vlak liet Swerts enige tijd geleden al even in zijn hoofd kijken via een bijzondere playlist voor het radioprogramma Nachtschade op Urgent.fm. Daarin figureerden onder meer postmoderne muzikanten als Nils Frahm of Keith Jarrett, maar evengoed iemand als Mark Hollis (Talk Talk) of een getroubleerde singer-songwriter als Ryan Adams of David Kitt.

‘Schaduwland’ opent dan wel heel druk en chaotisch, maar bouwt decrescendo af tot vrijwel niets meer overblijft. Ook al wordt het niet expliciet vermeld, het nieuwe album is er één waarop het rouwproces heel nadrukkelijk aanwezig is. Woede en depressie maken gaandeweg ruimte voor aanvaarding, al vraagt die zeer zeker een inspanning. Swerts bevraagt bovendien expliciet wat (nog) overblijft, als meerdere levens van de ene dag op de andere ineenstuiken.

Deze plaat is ontstaan uit bittere noodzaak en dat hoor je, zij het dat Swerts ervoor opteert om dat niet rechtstreeks te communiceren. Het is afscheid nemen door middel van grandioze muziek. Een album met een persoonlijk verhaal en dito muziek; een triomf.

Jan Swerts stelt het album hier voor.

20 november 2016
Philippe De Cleen