Jake Xerxes Fussell - Good And Green Again

Paradise Of Bachelors

Good And Green Again

"I'm into folk", zong Bart Peeters anno 1989. Het bekende nummer van The Radios was een bewerking van een Ierse traditional, met name The Irish Washerwoman. Dat men binnen het folk-genre wel vaker bewerkingen en interpretaties van oude nummers brengt, is misschien wel één van de meest charmante kenmerken. Aan de ene kant heb je de lange geschiedenis van traditie, ambacht en interessante verhalen. Anderzijds heb je jonge artiesten die hun stempel willen drukken en zoveel mogelijk experimenteren met nieuwe klanken en composities. De magie vindt plaats wanneer beide kanten elkaar ontmoeten, waar sonische vernieuwing en traditie hand in hand gaan. Enter Jake Xerxes Fussell.

Jake Xerxes Fussell spendeerde veel tijd aan het bestuderen van folklore. Reeds als kind was hij gefascineerd door de vertellingen die vanuit de Mississippi Delta aanspoelden in zijn thuisbasis, North Carolina. Deze jarenlange studie werpt duidelijk vruchten af op zijn vijfde studioalbum ‘Good And Green Again’. Fussell is een meester in het zorgvuldig selecteren van rijke songs met een interessante historische en culturele context en zich vervolgens de songs volledig eigen te maken. Zijn schijnbaar moeiteloos gitaarspel is van een belachelijk hoog niveau.

The Golden Willow staat centraal op het album. De song handelt over een zeventiendeëeuws avontuur op zee en staat ook wel bekend als The Golden Vannity. Een jonge matroos zwemt naar de overkant om een vijandig schip te laten zinken door gaten in de romp te boren. Blind door de beloofde rijkdom, verliest de jongen zich in deze zware opdracht. In sommige versies van dit nummer overleeft de jongen het avontuur, maar bij Fussell is er geen ruimte voor hoop. Het verhaal over moed en zelfopoffering wordt over een dozijn strofes uitgesmeerd en zal uiteindelijk afkloppen op negen minuten. Uiteindelijk zal de matroos worden verraden en verdrinken. De luisteraar zit zo dicht op het vel van de protagonist dat de woeste golven, die Fussell creëert, bij elke luisterbeurt steeds heviger op je neerstorten.  

Ook Out of Sight is een mooi voorbeeld van de wereld die Fussell via zijn songs als een ware architect inricht. Het verhaal en de melodie staan centraal en ademen een frisheid en originaliteit uit, die het genre broodnodig had. Het lijkt wel alsof hij geen bewerkingen brengt, maar de verhalen ter plaatse moeiteloos uit de mouw schudt.

De gelijkenissen met bijvoorbeeld Steve Gunn zijn niet geheel toevallig. James Elkington, de Britse multi-instrumentalist die eerder al samenwerkte met Gunn, neemt op ‘Good And Green Again’ de rol van producer op zich. Fussell brengt het verhaal en de melodie aan waar Elkington meerdere lagen klanken waaronder magistrale strijkers bovenop legt. Het geheel klinkt erg vernieuwend zonder de oorspronkelijke spontaniteit of eerlijkheid te verliezen.

Op dit album maakt Fussell zijn officiële debuut als songschrijver met maar liefst vier nummers van eigen hand. Onder deze eigen creaties zijn het vooral de drie instrumentale nummers die de aandacht naar zich toe trekken. Fussell brengt hier magistrale composities, die aanvoelen als wiegeliedjes. Bedenk hierbij dat de man tijdens de opnames van dit album voor de eerste keer vader werd en je weet genoeg. Deze levensgebeurtenis, die zich weerspiegelt in de drie instrumentale nummers, brengt een bepaalde kwetsbaarheid naar voor die de beleving nog intenser maakt.

Good And Green Again’ is een prachtig album. De traditionele ambacht wordt gecombineerd met een arrangement dat soms dromerig aanvoelt, maar nergens het contact met het dagdagelijkse leven verliest. Een plaat die je kan draaien wanneer je je goed voelt, maar ook een plaat die troost kan bieden in moeilijkere periodes. Het is nog maar januari, maar Jake Xerxes Fussell doet alvast een gooi naar de titel plaat van 2022.

21 januari 2022
Jens Van Deuneghem