Jade Hairpins - Harmony Avenue

Merge Records

Harmony Avenue

Ergens deed het een belletje rinkelen, maar waar dat rinkelen precies vandaan kwam, konden we niet meteen plaatsen. Tot deze plaat in de mailbox viel en de aap uit de mouw kwam.

 

Want Jade Hairpins, dat is één derde van de Canadese hardcoreband Fucked Up. Met name drummer Jonah Falco en songwriter-gitarist Mike Haliechuk. Voor u nu afhaakt omdat hardcore u misschien niet meteen ligt (of, wie weet, net het omgekeerde): 'Harmony Avenue' is geen hardcoreplaat. Het is eerder een allegaartje van wat de twee hoofdrolspelers muzikaal nog meer na aan het hart ligt. En dat is nogal wat.

Neem bijvoorbeeld gewoon maar opener J. Terrapin. De vrolijke, bijna onweerstaanbare garagepop ligt mijlenver van hardcore af, maar het is wel een song die je over de streep kan trekken om verder te luisteren. Trouwens, zo liet Falco in een interview weten, de titel van het nummer verwijst rechtstreeks naar de bandnaam, ook al moet je daarbij misschien de nodige verbeelding gebruiken. Het is hoe dan ook het soort van track waarop je helemaal loos kan gaan.

Dat verandert toch enigszins bij opvolger (Don't Break My) Devotion, waar de synths voor het eerst opduiken (om eigenlijk nooit meer echt te verdwijnen. Falco's zang heeft hier iets weg van het declameren zoals ook Johnny Rotten en Malcolm McLaren dat ooit deden, maar er wordt ook nog gezongen. Dat schreeuwerige hoor je (zij het iets minder opdringerig) ook nog terug in Broadstairs Beach.

In Post No Bill is het allemaal elektronica dat de klok slaat, zij het met de nodige chaos op de achtergrond. Even synthesizer-gericht is Truth Like A Mirage dat met die Latijns-Amerikaanse ondertoon uiteindelijk niet meer is dan een aanloopje naar de afsluiter, het aan New Order en meer bepaalde aan de bas van Peter Hook schatplichtige Motherman.

'Harmony Avenue' is een plaat, die ons alvast steeds verder wist te overtuigen, met die afwisseling tussen orde en chaos, tussen opdringerig en meer ingetogen. Om nu te zeggen dat we er aan verslaafd zijn? Nee, maar het blijft een geslaagd experiment van deze twee.

10 juni 2020
Patrick Van Gestel