Inner Cabala - We Are Solitude

Independent Release

Nederland is weer een progressief postmetalcollectief rijker en het vijftal gaat als Inner Cabala door het leven. Debuutalbum ‘We Are Solitude’ omvat tien songs.

Nu ja, negen volwaardige songs en een intro met dezelfde titel als het album. De echte spits afbijten doen we met Mediocrity Divides I. Mooie opener, die meteen alles op tafel legt wat de band te bieden heeft: cleane en harsh vocals, een beukende ritmesectie en zware gitaren. Ok, we zijn vertrokken. Daarna volgt Feathers, een nogal voorspelbare track, als je al langer in de prog-/postmetalwereld vertoeft. Dat gevoel krijg je ook bij The Remnant. Het lijkt alsof je naar iets zit te luisteren dat je al tien jaar kent.

De bio vermeldt dat Inner Cabala interessant kan zijn voor fans van Leprous, Brutus, A Perfect Circle en Hippotraktor. Dat laatste heeft vast te maken met het feit dat de mastering gebeurde door Chiaran Verheyden. Verder zijn er weinig raakvlakken met vermelde bands. Tijdens het beluisteren komen wel Kingcrow of het Griekse Sorrowful Angels naar boven, al zijn die uiteraard iets minder bekend. Af en toe krijg je zelfs een Deftones-gevoel, zoals aan het einde van Crippled Reality, een beetje de ballad van de plaat. Hoewel Hollow nogal (om het zo bot te zeggen) onnozel begint, hanteert het wel een sterk refrein, zeker qua arrangement met zang en muziek. Ook de opbouw is knap en het einde is het beste wat ‘We Are Solitude’ te bieden heeft.

Over het algemeen is het een kwestie van net niet goed genoeg. De cleane vocals staan in schril contrast met de harsh exemplaren, die wel door merg en been gaan. Hier is de referentie aan Hippotraktor uiteindelijk wel terecht. De riffs zijn ook niet uitdagend en interessant genoeg, zeker niet als je een naam als Leprous bovenhaalt. Het emotionele en dynamische, waar Brutus dan weer voor staat, is ook quasi-nergens terug te vinden en om even divers te kunnen wezen als APC zal Inner Cabala toch nog enige tijd in de repetitieruimte moeten spenderen. Je kan (en moet) je eigen sound zoeken. Dat spreekt voor zich, al luistert Inner Cabala best nog even naar de "inner self". De band heeft potentieel, maar marineert best nog een beetje.