Immersion - Sleepless

SWiM

Sleepless

Immersion is elektronisch. Niet het type elektronisch waarop je losbandig kan dansen, maar eerder het type waarop je met de hoofdtelefoon wegdommelt in de leunstoel, betoverd door de fijngevoelige sound. Last van slapeloosheid? Zet verdorie deze plaat op en verdrink in de overweldigende schoonheid die elektronische muziek te bieden heeft.

 

Immersion is het duoproject van Colin Newman (Wire) en Malka Spigel (Minimal Compact), twee zestigplussers die het gehad hebben met de oeroude rock en punk waarin ze opgroeiden. Want in Immersion zijn nagenoeg alle banden met elke vorm van rock doorgeknipt. Zware gitaren en schreeuwerige stemmen werden ingewisseld voor analoge synthesizers en rustieke keyboards. Gevolg: vier studioalbums vol dromerige, en vooral gemoedelijke elektronica. En ‘Sleepless’, da’s gewoon het visitekaartje.

‘Sleepless’ is betoverend, bloedmooi, eenvoudig en complex ineen. Luister hoe Microclimate de plaat bescheiden inleidt om vervolgens omringd te worden door zweverige synths en pulserende, alienachtige klanken. Of hoe Off Grid rond één simpel gitaarloopje - inderdaad, ze verloochenen dat verleden dan toch niet helemaal - wordt gebouwd. Het is een beetje zoals Son Lux, maar dan zonder zang, zonder ook maar een spoortje pop en met meer oog voor detail.

Pas op MS19 kiest het duo voor een iets meer gepeperd nummer. Kicks dreunen in het rond terwijl echoënde synthesizers, piepjes en bliepjes uit een ander universum je om de oren slaan. Maar echt scoren doen ze met titeltrack Sleepless, die de jaren zeventig lijkt te verbinden met moderne muziek. Roestige trompetten openen en geven meteen die ouderwetse vibe mee (om nog maar te zwijgen van dat loopje dat verdacht veel op dat deuntje van 'The Good, The Bad & The Ugly' lijkt) om plots omringd te worden door moderne, maar rustgevende synths. Een streling voor het oor.

Op Propulsoid en Hovertron lijkt het duo even terug te keren naar de rockperiode. De drums zouden zo uit een punknummertje kunnen komen. En het gitaarloopje, dat invalt op eerstgenoemde, wekt die indruk al helemaal. Seeing Is Believing komt dan weer van een andere, onbekende planeet. Het lijkt op een track van Rezz (het klinkt even buitenaards en hypnotiserend), maar dan zonder die harde drop. En met Io besluit het duo de plaat op een vreedzame en raadselachtige manier.

‘Sleepless’ is - u raadt het al - de ideale soundtrack voor een slapeloze nacht. Schipperend tussen krachtdadig en rustgevend weet deze plaat uw nacht in een mum van tijd interessant te maken, ook al kan u dan misschien niet slapen. En het beste van al? Elke track duurt gemiddeld vijf minuten. Vergeet alle slaaptips uit de Flair of de Knack; Immersion is all you need!

23 september 2018
Jeroen Poelmans