Imaginary Family - Builders, Believers

Eigen beheer

Een jaar eindigt vaak met vuurwerk, met opluchting dat we het weer eens gehaald hebben en een glinstering van hoop tegen beter weten in dat het komende jaar mooier, leuker, geweldiger zal zijn.

En dan komt 1 januari met de smaak van een dood vogeltje in je mond. Te veel drank, slechte diepvrieskroketten en industrieel opgefokt vlees van de avond ervoor eist zijn tol. En je beseft: het wordt meer van hetzelfde. Maar dan wordt het 10 januari en komt de eerste geweldige plaat van het jaar uit met als openingstrack een nummer dat We Are Not Lost heet. Dat had je nodig! Dank dus aan Joanna Isselé, aka Imaginary Family, de bijna verloren gewaande dochter van Unday Records die tien jaar niet meer van zich had laten horen.

Daar was gelukkig een goede reden voor: het leven. Isselé behaalde een doctoraat in de neuropsychologie, werkte in een concertgebouw, gaf les en werd mama (twee keer zelfs). Tussendoor bleef ze toch nummers schrijven. Dat merk je in het persoonlijke Boundless waarvoor een dochtertje duidelijk als inspiratie diende.

Het is bij zulke nummers dat haar overheersende sound het best past. Door de manier van gitaarspelen (Isselé is linkshandig, maar speelt op een rechtshandige gitaar) en het stemgebruik klinkt ze meestal breekbaar, minimalistisch en pakkend. Dat is helemaal ok, want het levert pareltjes op als het folky One-Horse Town dat doet denken aan First Aid Kit en lijkt te gaan over het dorpje in de Franse Alpen waar ze opgroeide en waaruit ze wanhopig wilde ontsnappen, maar het kan ook zomaar gaan over een ingeslapen dorp in de Noorderkempen.

Ook de meer gespierde nummers waarin weelderige strijkers en rollende drums een plekje vonden, hebben bestaansrecht. Met deze nummers zorgen Imaginary Family en producer Pieter Van Dessel (Marble Sounds) voor afwisseling. En nummers als Builder, Believers en How We Have Changed vragen ook gewoon om een rijker palet. Het eerste gaat over de urgentie van het redden van een relatie en het tweede schetst onder andere een drukke ochtendspits in een station.

Opvallend is het rijke Engels waarvan Isselé zich bedient. Verwacht geen karamelverzen of nietszeggend, oppervlakkig gestamel. Luister eerder naar Ada Lovelace, een nummer over die andere sterke, visionaire vrouw - nee, heren, niet Linda Lovelace! - die het eerste computerprogramma schreef (Isselé doceerde programmeren aan de universiteit).

Dit is zeker geen conceptplaat, of het moest zijn dat "het leven" het overheersende thema is. En er wordt dus ook nog al eens afgewisseld van sound, maar ook dat is geen beletsel. In het pijnlijk mooie Sweet One, over één van haar dochters die lang in het ziekenhuis lag, mogen we bijvoorbeeld denken aan Sharon Van Etten. Ook Imaginary Family trekt al eens een synthlijntje wanneer dat nodig is.

Dus ja, ‘Builders, Believers’ is een zachte, intieme plaat, maar er vallen heel wat mooie details in te ontdekken, zelfs bij herhaald luisteren. We hebben het nog niet gehad over de koper- en houtblazers die al eens opduiken, noch over de aparte percussie, de belletjes en xylofoontjes die hier en daar opduiken. Waar? Dat laten we u graag zelf ontdekken. We willen uw luisterplezier niet vergallen.