Hunter Complex - Open Sea

Death Walz Originals

Eerlijk is eerlijk. We volgen Lars Meyer al lange tijd op de voet, al is het maar omwille van de fantastische idm- of noisereleases die zijn Narrominded label destijds uitbracht, zijn onblusbare devotie over alle muzikale stappen die Prince ooit zette en die hij graag deelt, en in eerste instantie natuurlijk omwille van zijn eigen werk onder artiestennaam Hunter Complex. En daarmee tapt de muzikale duizendpoot dan weer uit een geheel ander muzikaal vaatje.

Zes jaar! Zes jaar hebben we moeten wachten op ‘Open Sea’. Deze plaatbespreking begint dus met een stevig pak billenkoek. Want Hunter Complex brengt telkens een sterk stukje tropische nostalgie in de huiskamer. Denk jaren tachtig, 'Miami Vice', calypso en Hawaii-hemdjes. Denk synthesizer als mode-instrument, discobeat spuwende drummachines en artiesten als Jan Hammer of Vangelis. Fun en sun dus.

Maar het was te eenvoudig geweest als Lars Meyer een zoveelste herhalingsoefening zou maken van de hoogdagen van de synthesizer en het zou houden bij leuke motiefjes en over elkaar glijdende melodielagen. De tien tracks op deze plaat durven immers ook dieper graven. Chase Manhattan (die titel alleen al!) drijft een tijd lang in mysterie met een wat dramatische ondertoon. En Crows Zero blijkt een muzikale parabel met veel diverse gezichten en een fijne happiness. Een structureel huzarenstukje van dik vijf minuten met een vanzelfsprekend synthesizerthema als rode draad, maar ook elektrobeats, een contrast tussen hoge tunes en een warme basis en veel details en beweging.

Verder: Original Vision is een track zonder beats, maar van in elkaar overvloeiende, kerkorgelachtige tonen en lagen en het minimale White Water neigt zelfs richting ambient met onderkoelde melodieën en hobbelende effecten. Om maar te zeggen dat de B-kant van deze plaat nog wat meer het avontuur in duikt. En toch verzaakt Hunter Complex nooit aan zijn uitstraling als eightiessynthesizerheld. En dat alleen al is een verdienste op zich.

Ergens is het dus wel te begrijpen dat het lang duurde om deze plaat in elkaar te knutselen. Vele in elkaar vervlochten melodieën, doordachte constructies, diversiteit en toch homogeniteit, verleden en toekomst die samen komen,... Het is allemaal wel aanwezig op ‘Open Sea’. En daarmee weet u ook meteen dat u eraan bent voor de moeite als u even een snelle 'Chariots Of Fire'-cloon zocht. Dit plaatje kan je gerust een tijd herkauwen.