Hollow Coves - Moments

Nettwerk

Er moet toch zo’n soort van independent troubadour-spirit waaien doorheen het Australische landschap. Want in het rijtje Mark Wilkinson, Xavier Rudd Of Joel Adams past nu ook het duo Hollow Coves ofte Ryan Henderson en Matt Carins. Het volwaardige debuut ‘Moments’ siert en aait dankzij een handvol lieflijke, zachte folkpopsongs.

Een tokkelbasis van akoestische gitaar, zacht zwevende siermelodieën van synthesizer, een hoge, fraaie tweestemmigheid,... Bij songs als de titeltrack lijkt het wel of een moderne Simon and Garfunkel doorheen de kamer klinken. Een lichte vleug melancholie in een pianoballade als When We Were Young dankzij verrijkende, onderliggende strijkers (probeer hier trouwens maar eens niet aan Coldplay te denken!). Dat soort van zachtmoedigheid en rijkdom. Warme, zachte muziek met teksten die aansporen om van het leven te genieten, voor het wegglipt.

Dit is dan ook een echt koesterplaatje. Eentje met veel subtiele ingrediënten als slide, piano, synth, strijkers of zelfs zachte blaasinstrumenten om de eerlijke en eenvoudige songs op te smukken en tot atmosferische hoogten te brengen. Hollow Coves gaat spoedig op veroveringstocht. Dat is duidelijk. Allicht vooral in vele vrouwenhartjes. Want wie wil er nu niet mee op pad met dit zo’n lieverds? Meestal lekker ingetogen, een enkele keer met iets meer opzichtige drums en uitdagende zang (Borderline). Soms meezingbaar, maar meestal dwingend tot stil genieten.

Het enige dat je natuurlijk krijgt: deze herkenbare, populaire stijl van breed uitwaaiende folkpopsongs met softe melodieën en geveinsde intimiteit (maar productietechnische rijkdom) is niet echt nieuw te noemen. Dat is enkel al merkbaar aan de lange waslijst referenties hierboven. En zoiets kan ook deze band natuurlijk parten spelen: een gebrek aan eigenheid en identiteit. Maar kom, weg nare gedachten. Luister even naar een prachtige, broze ballade als The Open Road die met zacht hobbelende gemoedelijkheid alle negatieve emoties moeiteloos wegvaagt (“I’m dreamin’ of the open road again / Set free in the wind.”).

In elk geval heeft Hollow Coves een heerlijk ontspannend effect. Elf liedjes na elkaar en je bent helemaal in zenmodus. Je voelt de wind, ziet weidse landschappen en imposante rotsformaties die grenzen aan een zacht golvende zee. Het ware leuk geweest dit “healing music” te noemen, moest daar niet zo’n new age-achtige vibe aan kleven.