Hermetic Delight - F.A. Cult
October Tone
Het is zeker geen sinecure voor Franse bands om naar het noorden toe door te breken. Als zo’n groep - in het geval van Hermetic Delight - dan ook nog Turkse roots heeft (dixit frontdame Zeynep Kaya), zich inspireert op typische Britse eightieswave en -shoegaze én tien jaar wacht om met een debuutplaat op de proppen te komen, is de weg naar breder succes natuurlijk helemaal een hindernisbaan.
De muzikale kaarten liggen nochtans zeker goed bij ‘F.A. Cult’. Een roes van poppy coldwavemuziek, dromerige, etherische vrouwenzang en een brede laag van psychedelische gitaar- en synthingrediënten zorgt alvast voor een mooie herkenbaarheid. Je gaat als luisteraar automatisch op zoek naar referenties, variërend van Kate Bush (de enigszins scherpe, grillige zang) over Cranes (glijdende, punchy sfeerprenten met dubbelzang) tot Slowdive (voorzichtig galmende droomgitaar en slepende drums). Stuk voor stuk trouwens vergelijkingen die zonder schaamte kunnen neergepend worden.
En ja, soms gaan de teentjes aan het krullen. Dat hoort ook zo. Het ietwat dramatische These Quantic Feelings met (weliswaar indrukwekkende) operazang en de melige “Tonight, we were lovers tonight”- arrangementen hadden wij persoonlijk van deze plaat geschrapt. Le Parfum De La Nuit is met de Franstalige zang dan weer wel verdienstelijk, maar helpt niet om die identiteits- en doorbraakcrisis uit de inleiding op te lossen. Zelfde verhaal voor een Turkse songtitel als Rockstariari (“rockster”).
Maar vooral op de B-kant van dit debuut lijkt Hermetic Delight haar tweede adem te vinden. Wat een pracht van een nummer is Holy Sister wel niet met dat hoog, dartel fluitthemaatje, bluesy flangergitaar en ontastbare sfeer! Of die penetrante, bijna neurotische uptempo cyberpunk-opvolger A Void met barkamerzang en zinderende synthesizers. Psychedelic digital power vol galm die uren zou mogen voortrazen.
Het valt trouwens ook op hoe songs verder op deze plaat meer tijd krijgen om te rijpen en hoe de duurtijd te langen leste zelfs verdubbelt met de zeven minuten durende afsluiter vol over elkaar schuivende lagen How High Is Your High als summum. En laat net die kosmische, meanderende klank vragen om lange duurtijden. Voor een tweede plaat – die trouwens geen tien jaar op zich moet laten wachten – dus liefst geen tracks onder de vijf minuten meer, Hermetic Delight!
‘F.A. Cult’ is in elk geval een album dat breed genoeg schiet en vele muzikale gezichten toont. En die zijn veelbelovend. Pik deze band op, beste lezer. Ze verdient het.