Half Asleep - The Minute Hours / Les Heures Secondes

Humpty Dumpty Records

The Minute Hours / Les Heures Secondes

Compleet onderschat, het darkfolkgenre. Maar daar wilt Half Asleep, het project van Valérie Leclercq, wel even komaf mee maken. Op de zesde plaat creëert de multi-instrumentaliste opnieuw een fantasierijke droomwereld rond verschillende steminvullingen, piano en een boel instrumenten van vrienden die mee aan huis kwamen opnemen. Zo krijg je achter een eerder sferisch, eenvoudig scherm van duistere dromen bijdragen van onder meer harp, fluit, klarinet, trompet, cello, baritonsax of een negenkoppig koor cadeau. Of een bosuil die met holle roep The Liberator opent. 

Half Asleep heeft wel meer dan dien jaar genomen om deze mysterieplaat van tien songs te vervolledigen. Maar ergens past tijdloosheid wel bij ‘The Minute Hours / Les Heures Secondes’, een plaat waarbij liedjes heuse composities zijn van een vijftal minuten met verschillende structuren en passages die het sinistere en mysterieuze karakter nooit verzaken.

Maar als je verwacht in te kunnen dommelen bij de neo-romantische, hoog zwevende zang die, samen met aftastende cello, doorheen zacht pingelend harpspel kronkelt, vergeet het maar. Want sierlijke, glijdende akoestische songs worden zonder excuus verstoord door erg onrustig, ongemakkelijk wippende pingelmomenten van piano, tenorsax en sinistere spoken-word-frasen. Een titel als Yes No Maybe Yes Again Again No spreekt dan boekdelen.

Zo wisselt dit album voortdurend af tussen dromerige mijmeringen en eerder expliciete momenten. The Sun (Is A Blood Disorder) gaat zelfs aan het marcheren met kloppend spel en scanderende voor- en volgende koorzang. En dan zwijgen we nog over het trotse Last Pos- trompetje tussendoor. Toch past die grote variëteit mooi in het duistere, filmische geheel van dit album.

Verwacht in elk geval geen conventionele momenten of structuren. Noem het gerust een eerder intrigerend muzikaal avontuur vol verwarrende, bevreemdende emoties. Een avontuur waar wij in ons enthousiasme geen vat op krijgen. En dat is een kanjer van een compliment.

24 november 2025
Johan Giglot