GusGus - Arabian Horse

Kompakt Schallplatten

Evolutie is er zeker bij de nieuwe Gus Gus. Alsof ze hun kelderraampje even openzetten om aan de kille underground te ontsnappen. Het zijn echter geen zonnestralen die daarlangs naar binnendringen, maar eerder nachtelijke dromen. Een radiohitje staat al lang niet meer bovenaan de doelstellingen, de actieradius is nu breder. Dat levert met ‘Arabian Horse’ een fijne warmupplaat op voor een avondje uit.

Een heldere nacht met een rijkelijk wolkendek is het decor waarover de eerste tonen van Selfoss in de verte klinken. Grootse trancesynths banen hun weg door een kille atmosfeer. Vreemde wending is het balkanorkestje dat het beste van zich begint te geven met de accordeon op kop. Een bizar maar leuk slotakkoord.

Hetzelfde orkestje duikt ook op aan het eind van Be With Me Now, maar niet vooraleer de synths en vooral strijkers er een soulvol op-en-aflied van maken. Ook de tekst van oudgedienden ‘Earth’ en Egilsson is er eentje om ù tegen te zeggen.

Deep Inside bevat al wat meer schwung door een drumcomputer die de maat de hoogte in stuwt. De synths proberen iets omheen de minimalistische lyrics te produceren en dat lukt vooral met de bas goed. Toch is er geen favorietenpotentieel aanwezig, integendeel. Soms overvalt een flauw gevoel van een angstig tranceafkooksel ons. Over slaagt er wel in het hoofd mee te krijgen met een matig melodietje en alweer korte, maar krachtige zanglijnen.

De plaat kabbelt verder tot ze eindelijk de missing key gevonden hebben: Within You bevat een aangenaam, extra element: erg aanwezige strijkers. Enkele songs hadden deze toevoeging nodig om dat schavotje hoger te bereiken, blame it on de brave synths.

Ook de titeltrack werkt opzwepend. Hieruit blijkt dat ze hun oude trucs niet verleerd zijn. Is dit de song bij uitstek die op radioplay (tijdens de late uurtjes weliswaar) of in dj-sets kan rekenen? De vraag stellen is ze beantwoorden.

Het wrange begin van Magnified Love wordt weggespoeld door een watervalmelodietje en alweer die zwoele zanglijn. Moeiteloos een streepje voor op de anderen om minder snel in de vergeetbak van het brein te geraken.

Dat kan je niet zeggen van Changes Come en When Your Lover Is Gone. Dit is gewoon de gekende plaatvulling. Zeker wel plaatwaardig, maar qua meerwaardegehalte een niveau van ongeveer nul.

De afsluiter gaat met Benched terug naar een slome synthesizerinstrumental. Wij weten alvast welke plaat we opzetten wanneer we de volgende keer van wolkendek naar wolkendek springen, al is dat in Ijsland nu niet zo moeilijk.