Guillemots - From The Cliffs

Naive

Op de eerste Pukkelpopdag speelden Guillemots met bravoure in de Marquee en lieten ons geloven dat ze ooit wel eens heel groot zouden kunnen worden. Als voorproevertje voor hun debuutplaat 'Through The Windowpane', verscheen eerder dit jaar de ep 'From The Cliffs' waarop de heren dankzij een aantal superaanstekelijke nummers bewijzen dat de zomer weer heel even in het land is.

From The Cliffs



Mede dankzij een clash van culturen tovert deze Londense band subliem gelaagde popsongs uit zijn hoed. Zo bestaat de groep naast de klassiek geschoolde pianist Fyfe Dangerfield uit een Braziliaanse gitarist, een Schotse drummer en een Canadese bassist. Deze mengelmoes van invloeden is blijkbaar voldoende om aan te slaan in eigen land want met een Mercury Prize nominatie op zak weten ze zich gekwijt van voldoende aandacht in de gespecialiseerde pers. Toch is deze aandacht niet ongegrond want op 'From The Cliffs' staan een aantal supergoede composities die echt wel de moeite waard zijn om te vermelden.
 
Neem nu de absolute killersong Trains To Brazil dat vier jaar geleden werd geschreven maar nu pas werd opgenomen. Het opzwepende ritme, Arcade Fire-zang en blazers tillen dit nummer naar een hoger niveau. Het is echter triest van inborst en handelt over een maatschappij die dankzij het terrorisme moet (over)leven in een wereld vol paranoia en angst ("How long it will take to blow us away"). Om dit extra in de verf te zetten wordt de song opgedragen aan de Braziliaan die vorig jaar compleet ten onrechte werd neergeschoten in de Londense metro.
 
Andere hoogtepunten zijn het lieve Made Up Lovesong #43 waar Fyfe wel heel lieflijk "Love you through sparks and shining dragons, I do" zingt. Ondanks de wat satirische en kritische tekst is het nummer vrolijk en dansbaar. Who Left The Lights Off, Baby? klinkt op zijn beurt dan weer heel huppelend. En met de experimenteerdrift en chaos in Go Away en de liefde voor het rustige poplied in My Chosen One wordt er tenslotte prima afgesloten. 
 
Deze ep is met zijn acht nummers natuurlijk geen langspeler maar het is een prima en jazzy plaatje dat zijn mid-price aanschaf zeker waard is. Op het echte debuut 'Through The Windowpane' is het wachten tot eind september maar op basis van 'From The Cliffs' en hun uitmuntende livereputatie laten deze jongens blijken dat ze over voldoende potentieel beschikken. Laat ze wat ons betreft verder aan hun weg timmeren en let op onze woorden: ooit worden deze pinguins (cfr. hun groepsnaam) groot.
8 november 2008
Davy Smet