Guido Belcanto - Liefde & Devotie

Starman Records

Er was een tijd dat Guido Belcanto als een curiosum werd beschouwd, die een persoonlijke (en soms bedenkelijke) vorm van smartlappen zong. En hij hield graag dat beeld in stand. Ondertussen is er flink wat water door de Schelde gestroomd, is Belcanto geëvolueerd en wordt hij in Vlaanderen en stilaan ook in Nederland steeds meer in de armen gesloten. Zijn jongste werk zal deze gunstige evolutie zeker niet onderbreken.

Liefde & Devotie

‘Liefde & Devotie’, zo heet Guido Belcanto’s dertiende studioalbum. De titel zou ook kunnen prijken op de hoes van een gospelgroep uit het diepe zuiden van de States. Op de hoes staat Belcanto ook nog eens als een zegenende Christus afgebeeld. Uitdagende pose of oprechte uitdrukking van een gevoel? Wie zal het zeggen? In elk geval stelt hij zich op zijn website voor als de Messias van het Vlaamse lied.

Door de jaren is Belcanto met zijn songs opgeschoven in richting van de country. Dat mag niet verbazen. Qua thematiek liggen de smartlap en country à la Parton, Williams en Wynette soms gevaarlijk dicht bij elkaar. LDVD in al zijn vormen, allerhande problemen met drank en politie, bergen zelfbeklag, het zijn de natuurlijke thema’s op de Belcanto-planeet.

Maar op ‘Liefde & devotie’ doet hij er mooie dingen mee. Al was het maar door de uitstekende coverkeuze. Single Johnny Vergeet Me Niet is de vertaling van John Leytons tophit Johnny Remember Me en opent de plaat met de nodige vaart. Verder duetteert hij met Kimberley Claeys (aka Little Kim) in een snelle versie van Boots Of Spanish Leather van Dylan. Laarzen Van Spaans Leder is het geworden. En het paar past.

Ook Ik Geloof van Loudon Wainwright III krijgt een faire behandeling en past inhoudelijk naadloos in het Belcanto-universum. De versie die Belcanto maakt van Nick Cave's Henry Lee overtuigt niet helemaal, maar mag er zijn. En wij werden al helemaal niet warm van van Haar Vader Hield Niet Van Mij, een cover van het op zich al niet al te schitterende Her Father Didn’t Like Me Anyway van Gerry Rafferty.

Er blijkt plaats voor zeven eigen nummers van de Messias zelve. Jodie Foster kadert in de filmsterrenobsessie, waarvan Belcanto nooit een geheim heeft gemaakt. Geen probleem als hij er zo’n swingende song van maakt als dit stevige, uptempo nummer. Ik Weet Niet Waar Mijn Meisje Is, met nog eens de engelachtige stem van Kimberley Claeys op de achtergrond, is een countrysong pur sang over ruzie – “ambras” in het idioom van Belcanto  – en drank. Even mooi is Al Die Verspilde Schoonheid.

Met de jaren heeft Belcanto duidelijk geleerd hoe je een trieste song kan schrijven en brengen zonder in pathos te vervallen. Een pluim trouwens ook voor de knappe productie. Admiral Freebee schreef de muziek voor Mijnheer De Politieman, een tekst die uit het leven van Belcanto gegrepen lijkt. En ook de samenwerking klopt. Dat kunnen we helaas niet zeggen van het ironische Uniek Specimen Van De Menselijke Soort, ondanks de vocale hulp van Nathalie Delcroix. Eindigen doet Belcanto in schoonheid met Beste Anna, een soort belijdenis waarin een brief en een slaapliedje met een mooie mondharmonica worden gecombineerd.

Dertien is bepaald geen ongeluksnummer voor Guido Belcanto. 'Liefde & Devotie' is een evenwichtig album dat hier ten huize vaak te horen valt. Hopelijk gebeurt dat ook op de radio en in andere media, want met deze plaat kan Belcanto zonder blozen uitpakken.

7 oktober 2017
Frank Tubex