Grovgast - Diggids

Eigen beheer

Grovstep, trashdub en grindfunk, zo omschrijft Grovgast de muziek op ‘Diggids’. Wij noemen dit doodgewoon onweerstaanbaar.

Grovgast is het duo Matthias Meersmans (broer van Jonas die onlangs ‘Monnift’ uitbracht) en Bram Van Houtte, die u kan kennen van hun verleden bij Codasync. Met die groep is er natuurlijk een zekere verwantschap; een muzikaal verleden laat zich immers niet zomaar uitwissen. Toch is Grovgast helemaal anders.

Wat behouden blijft is het avontuurlijke. Net als Codasync laat Grovgast zich niet vastpinnen op gelijk welk labeltje. Dit is vrije, onafhankelijke muziek; adjectieven die ook passen bij het Grovgast-label. Die hang naar onafhankelijkheid merk je ook aan de hoes van Bent Vande Sompele, die visueel aantrekkelijk is, maar tezelfdertijd ook mysterieus en uitdagend. En dat is eveneens de essentie van de muziek. Grovgast stopt van alles in de muzikale blender.

In de groovy funk met een stevige hoek af van opener Rileasir hoor je de manier terug waarop Massive Attack haar songs kruidt met oriëntaalse geluiden of hoe een band als Stuff. goochelt met geluiden. Toutasis zou de fictieve geluidsband kunnen zijn bij een opwindende achtervolging. Het geheel is een heerlijke bouillabaisse  van de mutante funk van Beck, sluwe jazz, die verstoppertje speelt, beestige improv, dwarse beats en elektronica, waarbij de vaak opwindende, tot freewheelen aanzettende songs naadloos in elkaar overgaan.

Check het treffend getitelde Mannovre, dat de vrije geest en het muzikale bochtenwerk op dit album mooi weergeeft of laat u gaan op Suikerkruit. En afsluiter Berlucher ontploft als een steekvlam op een manier waarbij Millionaire de wenkbrauwen zullen fronsen.

Dit is een bijzonder verslavend album met al even bizarre, maar net daarom ook fascinerende sounds; geschikt voor muziekliefhebbers die graag buiten de lijntjes zien kleuren. Het zou ons zeker niet verbazen moest dit duo de weg vinden naar vele andere concertzalen en muziekfestivals.