Great Panoptique Winter - This Time Alone

Sound In Silence

Slecht één keer per decennium bundelen Jason Sweeney (Panoptique Electrical) en Richard Adams (The Declining Winter) de krachten voor gelegenheidsproject Great Panoptique Winter. Om maar te zeggen: profiteer ervan om ‘This Time Alone’ te ontdekken. Al moeten we ook een beetje de eerste zin nuanceren: het is slechts de tweede release van deze heren en je moet het stellen met drieëntwintig magere minuten.

Aan de andere kant: deze release is wel van de eerste tot de laatste tel zaligmakend. Zes liedjes lang strooien J&R vederlichte digitale toetsen als wintervlokjes over je uit, voorzien ze een warme synthgloed van poollicht en verwennen ze de luisteraar met zachte downtempobeats, die kraken als verse sneeuw. Maar wat vooral uniek is: ze bundelen die heerlijk lieflijke elektronische klanken in heuse popliedjes en blijven niet steken in dromerige, desolate ambient.

Ondersteund door warme baspulsen, mijmert Richard Adams met gemoedelijk strelende stem. Niet complex of wereldschokkend, maar wel met eenvoudige frasen als “Winter is cold / Colder than you”, waar je een eigen verhaal rond kan kneden. Net als rond de projectnaam Great Panoptique Winter natuurlijk.

Grappig genoeg ontstond dit winters project opnieuw vanop stevige afstand: de donkere winter in de UK van Richard Adams en de oververhitte zomer in Austalië van Jason Sweeney. De digitale remote-wegen zijn ondoorgrondelijk. Want het nodige pingpongwerk heeft echt een mooie, korte ep afgeleverd. Dankzij die zachte en glijdende elektronica en de nodige vervorming, lijkt het wel of je met ‘This Time Alone’ heel de tijd onder water zit. Natuurlijk verwarmd water in een IJslandse poel, wel te verstaan. Wondermooi, hartverwarmend, om puur te genieten.