Grace Bergere - A Little Blood

Casa Gogol

Om onverklaarbare redenen door de mazen van het net geglipt. Tot een tip onze aandacht vestigde op de debuutlp van Grace Bergere. En dat blijkt een gouden tip te zijn.

De New Yorkse Grace Bergere heeft met debuutalbum 'A Little Blood' immers een visitekaartje met gouden rand afgeleverd. Uitgebracht in oktober 2024, werd het hoog tijd om deze indrukwekkende plaat de nodige eer te betuigen.

Opener en titelnummer A Little Blood drukt je meteen met de neus op de feiten. "Every day I lose a little blood / watching it running down my arms." Bergere heeft met die bijzondere, maar o zo mooie stem iets te vertellen. Het album is dan ook een verzameling van persoonlijke en emotioneel geladen nummers die onderwerpen zoals liefde en verlies behandelen. De liedjes zijn donker, maar tegelijk ook sfeervol, waarin de bij momenten lijzige stem helemaal tot zijn recht komt.

Bergeres muzikale stijl wordt duidelijk beinvloed door haar verleden als straatartiest. Zo hoor je folkinvloeden terug in Parade en Come And Go, terwijl La Strada ons dan weer aan een jonge PJ Harvey doet denken. Until I'm Gone doet je tekstueel zelfs naar adem happen: " Fighting for a life I've never known / My enemy lives deep inside my bones." Vrolijk word je er niet bepaald van, al heeft Bergere de gave om de zwaarmoedigheid niet te laten overheersen. Afsluiter God's To Blame is wat ons betreft het hoogtepunt van het album. Subtiele blazers op de achtergrond, Bergeres bijzondere stem en - alweer - een krachtige tekst.

Met ' A Little Blood ' heeft Grace Bergere een album gemaakt dat een absolute aanrader is voor liefhebbers van authentieke en emotionele muziek met sterk persoonlijke teksten. Na vijfentwintig jaar duyster weet Ayco echt wel waar de muzikale klepel hangt, maar als we toch een bescheiden tip mogen geven...