Godspeed You! Black Emperor - Luciferian Towers
Constellation Records
De wereld is om zeep... Urbanus wist het al in 1974. Maar dé soundtrack bij de teloorgang van aardkloot en maatschappij wordt al twee decennia geleverd door Godspeed You! Black Emperor.
Niet zo lang geleden stootten we op een satirisch artikel dat de draak stak met de lichtjes overdreven album- en songtitles van Godspeed You! Black Emperor. De band zou een tweehonderdtachtig pagina’s dik boek uitgebracht hebben dat de honderddertigduizend woorden van de recentste songtitel netjes afdrukt. Grappig, maar dat was wel buiten de nieuwe Godspeed-plaat (voor de vrienden) gerekend die amper twee woorden telt: ‘Luciferian Towers’. Ook de songtitels haal je gemakkelijk in één adem.
De openingstrack Undoing A Luciferian Towers blaast doorheen de opengereten ramen van verstoten, verlaten wolkenkrabbers. Godspeed versus de dollarmaatschappij; alweer. Voor je het weet ben je zeven minuten verder en hang je vast aan de plaat. Vintage Godspeed, instrumenten als pen en inkt voor een manifest.
De titel van de eerste hoofdbrok van de plaat moet ook niet onderdoen qua maatschappijkritiek en revolte. Bosses Hang doet terugdenken aan ‘Slow Riot For New Zero Kanada’ uit 1999, met relatief melodieus opgebouwde thema's op de voorgrond en de drones enkel als langgerekte voetnoot. Elk van de bandleden dringt zich dwangmatig op - het lijkt soms op een atletiekwedstrijd waar nu eens de viool een voorsprong heeft en dan weer de gitaar - maar toch versmelten alle wapens in een enkele gezamenlijke strijd. We associëren Godspeed niet meteen met welgevulde wijnkelders, maar dit is simpelweg grand cru.
Het tweede deel van de plaat begint eveneens met een uitgebreid voorspel. Fam/Famine is zeven minuten (een korte song in het universum van Godspeed) defaitisme. Wanhoop. Verpaupering. Troosteloosheid. Vijftien jaar geleden leende Danny Boyle East Hastings voor de apocalyptische intro van de (zwakke) zombiefilm ‘28 Days Later’. Bij het aanhoren van Fam/Famine flitste dat fragment van de film opnieuw voorbij.
Net als Bosses Hang klinkt ook het slotkwartier Anthem For No State vertrouwd in de oren. Beide songs fungeerden in juni als “gelegenheidscompositie” voor Kraterfront, de unieke herdenking van één van de bloedigste pagina's uit de Eerste Wereldoorlog. Anthems For No State gaat niet op zoek naar contrasten, maar laat een verstillend mooi steekspel tussen gitaren, strijkers en drums uitmonden in een tegelijk gejaagd en rustzoekend slotbedrijf dat abrupt eindigt.
Na amper vierenveertig minuten is het verhaal voorbij - alweer een parallel met ‘Slow Riot For New Zero Kanada’. Kort. Krachtig. Een allesverzengende muzikale kracht die je zowel ophitst als overdonderd aan de grond nagelt. Misschien wel het meest verbluffende album van de Canadese band sinds ze in 2010 uit hun winterslaap ontwaakten.
We kunnen nog even teren op de stream, in afwachting van de fysieke release van het album. Maar de komende weken kijken we er vooral naar uit om ‘Luciferian Towers’ live te ondergaan. Op 22 oktober speelt Godspeed in Roubaix, op 1 november staan ze in Vorst Nationaal.