Girls - Father, Son, Holy Ghost
Matador Records
Hij meende het blijkbaar, Christopher Owens, toen hij in interviews zei dat hij niet van lo-fi hield, dat hij het liefst van al een perfect klinkende plaat zou uitbrengen. Zo afgelikt als Taylor Swift klinkt ‘Father, Son, Holy Ghost’ nog niet, maar deze tweede van Girls gaat toch al een eindje in de richting.
Opener Honey Bunny is de leukste feel-goodsingle sinds The Drums gingen surfen. In de videoclip neemt de zanger zijn lief joyriden in een blitse sportwagen en geeft af op iedere vrouw die niet van hem hield omdat zijn lijf te knokerig of zijn haar te vuil was. Deze dropout is goed terechtgekomen en geniet daar met volle teugen van.
Moeiteloos overtreffen Girls nummer na nummer hun nochtans al uitstekend debuut. Alex borduurt verder op de surfwave waarvan ze toen mee de grondvesten legden, maar is een volmaaktere popsong dan pakweg Hellhole Ratrace was. Robert Smith is hier jaloers op, zo goed.
In Love Like A River doet Christopher een zeer geslaagde croon à la Elvis Costello en in Die gaan ze dan weer zo flink op gitaar tekeer dat ze gedurende drie minuten de betere punkrock competitie lijken aan te doen. Tussen die uitersten gaat het heen en weer.
Twee nummers zijn gewoon episch. Forgiveness doet bijna religieus aan en is vast de reden waarom deze plaat de naam heeft die ze heeft. Het is een trage prevel van bijna acht minuten over het schenken van vergiffenis, die gestuwd wordt door een moker van een baslijn, maar waar op gezette tijdstippen een breed georchestreerd stuk muziek komt binnenwaaien in de vorm van een gitaarsolo of een gospelzangeres. Het klinkt heilig en heiligschennend tegelijkertijd. Het einde komt ondanks de duur van de song te plots, zoals bij alle goede dingen in het leven.
Het tweede is Vomit. Je moet eigenlijk de videoclips van Girls bekijken om hun universum wat te begrijpen. Dit gaat over iemand die op zoek is naar liefde in een eindeloos lege nacht in een Amerikaanse stad, maar laat in het midden of het gaat om de liefde voor een vrouw of om de liefde voor de mooie rode oldtimer waarin hij rondrijdt. Er spreekt een tristesse uit dit nummer, maar ook onovertrefbare schoonheid.
We hadden Girls al een klein beetje afgeschreven op basis van de live optredens die ze hier te lande gaven. Met deze plaat bewijzen ze dat dat ten onrechte was en dat de zalen waar ze in spelen zelfs nog te klein zijn. Geef Girls één hit en het zijn wereldsterren. Van die zeldzame soort die beter worden naargelang ze meer publiek werven. Wij liggen alvast aan hun voeten.
Girls speelt op 15 november in Trix.