Geike Arnaert - Lost In Time

Sony

Het enigma van de Vlaamse muziek is terug. Geike Arnaert laat eindelijk een tweede album los op de wereld. Daarvoor schakelde ze de hulp in van grote namen als Joost Zweegers en Wouter Van Belle. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen, maar ‘Lost In Time’ lost die zeker in.

 

Het is Alex Callier die er elk seizoen van talentenjacht The Voice op hamert: hij wil stemmen die je meteen herkent op de radio. De trots van Sint-Niklaas weet ongetwijfeld dat niemand beter in dat plaatje past dan Geike Arnaert. Zijn voormalige muze bij Hooverphonic mag in het Hebreeuws voorlezen uit de Bijbel, dan nog zal je horen dat zij het is. Haar stem is en blijft pure magie en het is eigenlijk zonde dat we er in het voorbije post-Hooverphonic-decennium zo weinig van hebben kunnen genieten. Want sinds de wegen in 2008 scheidden, is dit nog maar Geikes tweede soloplaat. Er was ook nog wel Dorleac, het fijne project met Erik De Jong van Spinvis. En met die andere Nederlanders van BLØF scoorde ze vorig jaar de monsterhit Zoutelande. Maar op haar eigen ei bleef ze heel lang broeden. Na het debuut ‘For The Beauty Of Confusion’, waar ons eerlijk gezegd weinig van is bijgebleven, was het acht jaar wachten.

‘Lost In Time’ heet die en het doet ons deugd om te horen dat de elektronica overboord gekieperd is. Ongetwijfeld ook de verdienste van Joost Zweegers. Mr. Novastar schreef samen met de aan zichzelf twijfelende West-Vlaamse de meeste nummers. De eerste dag van die samenwerking kwam daar al Sea Of Fools uit voort, niet toevallig de opener van de plaat, want het is ook een staalkaart van wat u elf nummers lang krijgt: heel pure muziek met een prominente plek voor de piano, met daarbovenop die gouden stem van Geike.

Ook de producer is niet de minste. Wouter Van Belle is de man die de debuutplaat van Gorki en ook van Novastar naar een fenomenaal hoog niveau tilde. In de Belpop-docu over Novastar vertelde Zweegers nog dat hij vond dat Van Belle zijn debuutplaat wat te poppy had gemaakt. Maar volgens ons weet Van Belle vooral wat er werkt bij een groot publiek. En aangezien muziek toch vooral ook nog aan de man gebracht moet worden, vinden wij dat een uitstekende zaak voor ‘Lost In Time’. Wie ijzersterke singles als Off Shore of All Over niet kan smaken, heeft wellicht prut in de oren, want het zijn twee instant classics.

Het globale niveau op ‘Lost In Time’ ligt erg hoog. Het is een consistent album, waarop de muzikale verrassingen wel wat uitblijven. Niet dat dat een absolute must is: een song als de titeltrack is gewoon heel goed. Alleen verandert de kleur van de plaat elf nummers lang amper. Daardoor dreigt halfweg de aandacht bij minder opvallende songs als Question en Orion een beetje te verslappen. Geen slechte liedjes voor alle duidelijkheid, maar ze vragen iets meer tijd om binnen te komen. Met All Over en No Excuses, niet toevallig tweemaal Geike op haar puurst, komt er overigens nog een eindsprint waarop zelfs Peter Sagan jaloers zou zijn.

Geike Arnaerts tweede worp is een voltreffer. Het Hooverphonic-juk wordt bij deze eindelijk volledig afgeschud. Haar voormalige compagnons-de-route proberen volgend jaar Europa te veroveren tijdens het Songfestival, maar wie weet is de beste zangeres, die de groep ooit gehad heeft, hen nog wel voor. Want ‘Lost In Time’ heeft heus wel internationaal potentieel.