Garbage - No Gods No Masters

BMG

Reeds in 2018 begon Garbage te werken aan het zevende album. De nieuwste creatie, ‘No Gods No Masters’, werd intussen losgelaten op de wereld.

 

Het was al geleden van 2016 dat Shirley Manson en haar maats nieuwe muziek op ons afstuurden. Vooral in de jaren negentig werd Garbage een vaste naam binnen de altrock-/grunge-scene met singles als Stupid Girl en I’m Only Happy When It Rains. Gezien het toenmalige succes koos de band er resoluut voor om niet meer deel te nemen aan de ratrace van de muziekwereld. In plaats daarvan namen ze de tijd om nieuwe muziek te creëren zodat ze kwaliteitsvolle albums konden afleveren. 'No Gods No Masters' is dus "nog maar" de zevende telg in de bijna dertigjarige carrière van de groep.

Het album steekt van wal met het adembenemende The Men Who Rule The World, dat opent met het geluid van leeglopende slotmachines, maar het laat al vlug niets meer aan de verbeelding over. Dit is duidelijk een song, gericht aan de machthebbers van de wereld, die die macht misbruiken om de "onderdanen" steeds meer te onderdrukken. En dit is niet het enige nummer dat het onrecht in de huidige maatschappij aankaart. Manson staat er om bekend op te komen voor gerechtigheid op alle mogelijke vlakken zoals racisme en gendergelijkheid.

Dat is ook duidelijk te horen in Waiting For God, dat kan beschouwd worden als het hoogtepunt van het album. Met lyrics als: “Where black boys get shot in the back”, “With noone blinking an eye” en “Were they caught riding their bike? / Or guilty of walking alone?”, die vóór de moord op George Floyd werden geschreven, is dit meer dan ooit een soundtrack bij de grimmige realiteit, waarin we ons momenteel bevinden.

Maar Manson voert ook persoonlijke gevechten. In het sluwe Wolves blikt ze terug naar beide kanten van haar jeugdige persoonlijkheid, terwijl er in Uncomfortably Me wordt gemijmerd over de tijd waarin “Spent every day wishing my life away /…/ Always the bridesmaid, never the bride / always the wallflower, never the sports star”.

'No Gods No Masters' is gedurfd en onbeschaamd commentaar op de huidige toestand van de wereld. Deze langspeler kan beschouwd worden als het beste album van Garbage in de laatste twintig jaar, maar dan wel één dat alleen nu kon gemaakt worden.