Frederico Mosconi feat. Barbara de Dominicis - Frammenti

Dronarivm

Frammenti

Eerlijk is eerlijk. Hoewel dit album, dat ons via het Nederlandse label Fonodroom bereikt, wordt aangekondigd als een samenwerking van duo Frederico Mosconi (als ambientproducer) en Barbara de Dominicis (zangeres), vermelden wij graag toch ook de helpende hand van songschrijver en journalist Mirco Salvadori achter de schermen. Dat is goed voor acht ‘Frammenti’ of fragmenten, mocht uw verbeeldingskracht een Italiaanse vertaling in de weg staan.

En we gaan nog open kaart spelen: oorspronkelijk werd dit album uitgebracht op Dronarivm, een independent label dat zich voornamelijk specialiseert in Russisch, obscuur neoklassiek en ambient werk en al een jaar of drie de thuisbasis heeft in Israël. Digitale en geografische snelwegen zullen nooit meer dezelfde zijn.

Hoe dan ook, Frederico Mosconi en zijn twee kompanen laten ons bij deze kennismaken met een nogal bevreemdend, abstract muzikaal verhaal. Zes keer op rij krijg je een combinatie van minimale drones, galmende soundscapes of industriële noise met trage, instrumentale melodieën en een zangeres die nu eens fluistert, dan weer ijl zingt of een derde keer samen met je in een kleine badkamer zit: keer op keer in een voor ons onverstaanbaar, koeterwaals taaltje. Tochtig, mysterieus, introvert en vaak ongrijpbaar. “Fluisteren in het duister”, zo zouden we Frammenti II: 15000 Minuti met de slepende, geloopte cellodrones durven omschrijven.

Slechts af en toe kruipt de plaat echt uit de donkere eenzaamheid. Zo krijg je in Frammenti III: Gorghi plots overstuurde akoestische gitaartokkels en een hoeveelheid van over elkaar geschoven glijtonen die een ondoordringbare waas vormen. Daartegenover staan wel tracks die bijna negen minuten in een nevel van holle klanken, trage omwentelingen en spaarzame fluisterpassages blijven hangen.

Maar om de woorden van de makers te ondersteunen als zijnde een “erg emotioneel werk”, daar komen we helaas niet uit. Wat trouwens totaal niet wegneemt dat we niet ontzettend geïntrigeerd zijn door het mysterie van deze fantoomplaat. Nooit eerder heeft de Italiaanse taal ons zo sterk geïntrigeerd. Om van de indrukwekkende, tijdloze ambientgolven van Mosconi nog te zwijgen.

Oh ja, bij de release van slechts honderdvijftig exemplaren voor de “happy few” krijgt u ook een boekje met fragmenten van levensverhalen en filosofische mijmeringen van de producer, dit zowel in het Engels als het Italiaans. Die dragen wat ons betreft trouwens niet echt iets bij tot dit bijzondere klankavontuur.

29 juli 2025
Johan Giglot