Frank Carter And The Rattlesnakes - End Of Suffering

V2

End Of Suffering

Geen angst, de immer sympathieke Frank Carter heeft voor zijn derde langspeler geen lijdensweg moeten ondergaan. De titel van deze in zes maand opgenomen plaat refereert naar de Boeddhistische term voor verlichting, een nieuwe levensfase die zich aanbiedt. Wat zoveel betekent als dat de band er weer de volle tweehonderd procent tegenaan gaat om een stevige rock-’n-rollmep van een dozijn liedjes uit te delen.

Frank Carter & The Rattlesnakes betekent altijd zoiets als muzikaal thuiskomen. Vanaf de eerste, rollende basgroove en de gevleugelde titelwoorden “These are the reasons why a butterfly can’t love a spider”, weet je al dat deze derde plaat er boenk op is. Groezelig, grungy, maar vooral ook met de oprechte en emotioneel geladen zang van de voormalige Gallows-frontman als voornaamste parameter, breekt dit album de nodige potten. Soms letterlijk, wanneer een stevige stonersong als Tyrant Lizard King met gastgitarist Tom Morello (Rage Against The Machine) met veel lawaai uit de bocht vliegt. Soms meer tussen de lijntjes door, wanneer single Crowbar begrip opbrengt voor Gele Hesjes-protesten (“So when they try and lock you up / go and get the fucking crowbar!").

Klaar voor de grote concert- en festivalwereld dus, deze herrezen band. “So sing this song with me / raise your hands and step your feet”, aldus het downtempo anthem Anxiety. Maar minstens even indrukwekkend in het mooi in kracht toenemende, gelaagde Angel Wings, waarin de industrialhand van producer Alan Moulder (Nine Inch Nails) duidelijk naar voren komt.

Naar verluidt willen Frank Carter & The Rattlesnakes enkele intieme shows geven om de kracht van deze rock-’n-rollercoaster extra te benadrukken. De meer dan vijf minuten durende titeltrack die dit album afsluit, een intieme ballade op piano met ontroerende zang, stuurt alvast die richting op. “I spent so many nights / dealin’ like I’m underqualified”. Niet liegen, beste vriend. ‘End Of Suffering’ is een prachtplaat. Met het laatste woord voor spelende kindjes en een hoes vol kleur. Omdat het kan.

2 mei 2019
Johan Giglot