Foxygen - We Are The 21st Century Ambassadors Of Peace & Magic

Jagjaguwar

Het idee dat niet god maar aliens de aarde zouden komen redden dateert uit de woelige jaren zestig toen The Age Of Aquarius werd afgekondigd, maar voor de rare vogels van Foxygen die beweren dat hun muziek rechtstreeks afkomstig is van de collega’s van E.T. en bedoeld is als boodschap van vrede, is die nog steeds aan de gang.

Negen van de tien mensen zouden vriendelijk doch beslist bedanken, mochten deze twee weirdo’s  hen een cd in de handen geven en vragen om er eens naar te luisteren. Maar Richard Swift van The Shins is niet eender wie en hij luisterde in mei 2011 wel naar een blinkend schijfje dat hem door Sam France en Jonathan Rado werd overhandigd.

Hij hoorde meteen de ongelooflijke drive en kunde van het duo en nam hen liefdevol onder zijn vleugels. Dat resulteerde in de ep ‘Take The Kids To Broadway’ en amper een half jaar later tot dit album.

Daarop wordt de lijn van de ep gewoon doorgetrokken al is het moeilijk van een lijn te spreken, zo kronkelig is het muzikale bochtenwerk in elke song. Het is onmogelijk alle referenties op te sommen, maar een omschrijving als “Elvis zit met de Stones en The Beatles in een zetel op een LSD-feestje met The Bee Gees.”, komt toch al half in de buurt.

Het straffe is dat die vreemde mix ook werkt en meer dan een beetje ook.. ‘We Are The 21st Century….’ is zelfs meteen een kandidaat voor ons eindejaarslijstje. In The Darkness  is nog een opwarmertje, maar No Destruction is de beste song die Jagger nooit heeft geschreven:  de tekst, het orgeltje, de sixtiessfeer, het klopt allemaal.

On Blue Mountain start slepend, maar even later hoor je echo’s van Elvis' Suspicious Minds  en wordt je meegesleept door een lawine van psychedelica om dan te belanden in het bedrieglijk lieflijke San Francisco ,dat klinkt als een kerstliedje, maar dan met een compleet foute tekst.

Eerste single Shuggie is de zoetste scheidingssong ooit. En dan is er nog Oh Yeah, dat je gegarandeerd kreten als “Far out!” en “Groovy, man!” zal ontlokken, terwijl de titelsong herinneringen aan The Trashmen en The Doors bovenhaalt.

Afsluiten doen ze met Oh No! En dat is toepasselijk want met zevenendertig minuten is deze buzz veel te kort. Gelukkig kan je je iPod op repeat zetten. Get in to it!

Foxygen houdt een Drum Circle op 5 februari in de Botanique.