Four Tet - Sixteen Oceans

Text Records

Lang hoeven we doorgaans niet te wachten op nieuwe muziek van Four Tet. De Britse producer katapulteert regelmatig nieuwe singles naar de fans, maar nu is er toch eindelijk weer een album. ‘Sixteen Oceans’ is het eerste sinds ‘New Energy’, dat in 2017 uitkwam. Die tiende plaat, die zestien nummers telt, blijkt pure schoonheid.

Voor de duidelijkheid: in alle aspecten is ‘Sixteen Oceans’ een voortzetting van Four Tets traditie. De Brit timmert al sinds de vroege jaren van dit millennium aan een eigenzinnig parcours van betoverende, melodische house. Hij profileert zich als spilfiguur van het zogenaamde idm (intelligent dance music), een experimentele variant op techno die mensen niet per se wil doen dansen, maar wil doen luisteren. Zo waren ‘Everything Ecstatic’ (2005) en ‘Pink’ (2012) al bijzonder intense luisterervaringen, en groeide ‘New Energy’ (2017) uiteindelijk uit tot een regelrechte klassieker in het genre.

Op ‘Sixteen Oceans’ tracht de Brit nog een stapje verder te gaan: de weelderige sound en het breekbare karakter lijken op zoek naar de ideale combinatie tussen ambient en melodische house. Een queeste die in glorie eindigt. Elk nummer, betoverend en kleurrijk, lijkt je te transporteren naar de mooiste plekken op aarde, als ware het een National Geographic-documentaire. Dit is geen muziek die je hoort, maar muziek die je voelt. In alle vezels van je lichaam.

Concreet zijn er drie nummers die er met hoofd en schouders bovenuit steken. Zo is er eerst en vooral 4T Recordings, dat schittert in complexe eenvoud. De verregaande gelaagdheid van betoverend gezang, fluitspel, tsjirpende vogels en voorzichtige bliepjes doet het utopisch beeld van een paradijs bovendrijven, terwijl we ons voelen wegdromen. In diezelfde trant is er het weelderige Baby, waarvoor de hulp van Ellie Goulding ingeroepen werd. Haar stem, grotendeels interessant opgeknipt, zit perfect in het nummer dat doet denken aan artiesten als Disclosure en Bonobo. En dan is er nog Teenage Birdsong, een speels nummer dat flirt met verstoorde baslijnen en een (blok)fluit.

Maar ook de rest van het album moet niet onderdoen. Elk nummer weet de sfeer te vangen en bouwt prachtig op naar de grote kleppers. Luister maar hoe de aanstekelijke harp en onderliggende synthesizers van Harpsichord naadloos overgaan in Teenage Birdsong. Of hoe het eenvoudige Bubbles At Overlook 25th March 2019 de organische aanloop vormt naar 4T Recordings. Het lijkt wel alsof elk specifiek nummer een welbepaald doel heeft binnen het geheel, net als elk organisme in de natuur zijn functie heeft.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit album niet shufflebaar is: nummers als Insects Near Piha Beach (ruw en onverschrokken), Something In The Sadness (vluchtig en licht) en Mama Teaches Sanskrit (vertrouwd en warm) zijn ook perfect als stand-alone, los van het geheel. Toch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat het hier gaat om een samenhangend geheel, waarbij elk losgerukt stuk aan waarde verliest.

Je zou dus gemakkelijk kunnen stellen dat ‘Sixteen Oceans’ een metafoor is voor de wereld: bloedmooi en betoverend in zijn geheel, maar verstoord en futloos wanneer uiteengetrokken. Four Tet heeft een prachtig album neergezet dat ons zonder moeite een uur stil wist te houden en dat zelfs een verbetering bleek ten opzichte van zijn “klassieke” voorganger. Sprakeloos!