Föllakzoid - III

Sacred Bones Records

Chileense, instrumental postrock: yes! Op hun derde album, zeer clever ‘III’ getiteld, neemt Föllakzoid ons opnieuw mee in een krautrock-trance van de betere soort. Met nummers die niet onder een minuut of negen duiken, hypnotiseert het trio met hopen feedback tot we ons in een desolate woestijn achten.

III



Electric opent met stevige tred. Er is nog ruimte voor tergend trage riffs, maar het ritme ligt vrij hoog voor Föllakzoids doen. Hierdoor wordt het zonder al te veel moeite een van de meest aanwezige songs uit het oeuvre. Het is zelfs bijna jammer; dit kan gemakkelijk nog uren doorgaan.

Piure draait de rollen om: waar bij Electric het gitaarspel duidelijk de leiding had, neemt hier de percussie die rol over. Een andere, langzamere dynamiek maar wel met een gelijkaardige uitkomst: verzengende vlaktes van ijle gitaarbevliegingen. Een hele partij gitaren kan volume brengen, maar het is vaak slechts één magistrale snaar die de melodie aanlevert.

Dan heeft Earth het minder onder de markt, ja, zelfs moeite om de motor te doen aanslaan. De bas ronkt en de gitaarlijnen rommelen, maar net als bij de start van een Formule 1-race gebeurt er eigenlijk weinig tot niets. Er worden onbevattelijke woorden gepreveld bovenop de nog steeds schichtig jagende gitaarsnaren, maar dat brengt weinig beleving met zich mee. Uiteindelijk verzeilt het nummer in een soort grunge, maar je voelt aan alles dat dat niet hetgene was waarvoor de gitaren stonden te trappelen. "Minder" is een verkeerd woord, maar er zat alleszins "meer" in.

Vermeldden we overigens dat Uwe Schmidt aka Atom TM meedoet op dit album? Hij bestuurt de Korg-synths in Feuerzeug, al kon deze drie kwartier zandstormdoom ook best zonder de Duitser zijn mannetje staan. Dit album vergt geen hyperconcentratie, maar laat je evengoed nooit los uit haar donkere greep. Fans van Neu! en Dans Dans kunnen hun hartje ophalen bij deze atmosferische grooves, voor anderen is het minstens een even merkwaardig avontuur.

Follakzoïd speelt op 8 juni op DOK, Gent.

7 juni 2015
Ben Moens