Flying Horseman - Rooms/Ruins

Unday Records

Flying Horseman, de eigenzinnige band rond Bert Dockx, heeft met de vier voorgaande albums nog nooit teleurgesteld. En ook de vijfde plaat kondigt zich veelbelovend aan. 

Rooms/Ruins

Flying Horseman vermijdt steevast de platgetreden paden. Ook voor dit album werd voor een andere, eigengereide aanpak geopteerd. Na zeven weken te zijn ondergebracht in De Singel, werd het nieuwe materiaal live getest en bijgeschaafd om het pas dan in de studio in een "definitieve plooi" te leggen; een definitieve plooi, want Flying Horseman durft de songs live sowieso nog andere richtingen uit te sturen.

Een totale ommezwaai is dit nochtans niet, maar we merken wel enkele aangename veranderingen. De songs durven al eens een meer dansbaar en open karakter aan te nemen.

Openingssong The Key laat zich rustig kennen en brengt je zachtjes wiegend in de stemming. Vanaf Deep Earth is het dan menens. De song ontvouwt zich geleidelijk aan. Elke plooi toont een nieuwe laag of zelfs een nieuwe textuur. Dat blijkt vooral in de tweede en bijzonder intrigerende helft.

Reverie baadt in een desolate, dromerige en minimalistische sfeer. Er zijn weinig bands die in alle eenvoud toch zo krachtig kunnen binnenkomen. Het daaropvolgende Stars kondigt zich in eerste instantie licht en ijl aan, maar dan slaat plots de sfeer om en gaat de baslijn met de pluimen lopen, opgejaagd door een bijzondere anarchie.

Bright Light ontpopt zich na een spaarzaam, lieflijk begin tot een allesverwoestende song waarbij de scheurende gitaren, roffelende drums, meeslepende bas en zwevende backings zwaar naar de keel grijpen. Private Isle valt aanvankelijk niet echt op, maar eens die heerlijke, verleidelijke groove invalt, ben je verkocht. Helemaal op het eind is er nog het ingetogen, meeslepende en tien (!) minuten durende Ruins, een gedurfde, maar ook wel innemende en wondermooie afsluiter.

Flying Horseman levert alweer een bloedstollend mooie plaat af, die van stormachtig en rusteloos over onheilspellend en dreigend naar dromerig en nederig gaat en tussendoor allerhande combinaties daarvan uitprobeert. ‘Rooms/Ruins’ is de bevestiging voor wie die nog nodig had. Wij waren al fan, blijven dat en hopen van u hetzelfde.

27 januari 2018
Patrick Blomme