Flume - Flume

Transgressive

Vergeet dubstep, de nieuwste hype in het fuifcircuit is een mengeling van jarentachtig-hiphopbeats, jarennegentig-housemuziek, diepe bassen, verknipte vocals, een snuifje Flying Lotus en een luilekkersfeertje. Sommigen noemen het – voor de gemakkelijkheid – ‘trap’, zodat niemand er ook maar over kan twijfelen dat dit de commerciële valkuil van 2013 wordt. Toegegeven, velen zouden Flume hier liever niet onderverdeeld zien, maar de vergelijking met andere ‘trap’ artiesten zoals TNGHT, XXYYXX of Shlohmo is nooit ver weg.

‘Trap’ of niet, Harley Streten, een eenentwintigjarige knaap uit Sydney, is immens populair in Australië onder de naam Flume. Zijn album haalde onlangs de bovenste plek in de Australische ultratop. Ook bij Triple J – het Studio Brussel voor Ozzies – waren ze helemaal ondersteboven van Flume. In de bestoflijst van 2012 van de radiozender mocht Flume wel vier plaatsen inpalmen. Zijn hoogst genoteerde nummer was het soulvolle Holdin’ On dat daar op nummer vier stond. Niet slecht voor iemand die heeft leren producen met een cd-rom die bij de cornflakes zat.

Flume probeerde een soort van muzikaal plakboek te maken waar hij al zijn genreoverschrijdende invloeden in kwijt kon. Zo is er bijvoorbeeld Sintra waar hij een minimalistische Flying Lotussong construeert bovenop een hiphopbeat met diepe basdrum. De hook blijft, net zoals in al zijn songs, simpel en van het begin al duidelijk. Onder al het aritmische en samplewerk zit gewoon een populair dansnummer.

Nog een bewijs van de veelzijdigheid van Flume is Sleepless, een nummertje dat helemaal niet in het trapgenre past volgens de beschrijving. Neem nu de korte intro die evengoed de inleiding voor een Bloc Party-nummer kon zijn. Alles wat erna komt klinkt bovendien alsof het een hit wordt op de zomerfestivals, gezellig reggaeritmegitaartje incluis. We zien al menig bloot bovenlijf aanbakken met Flume op de achtergrond.

Daar loopt het dan ook mis bij Flume: de muziek komt niet op de voorgrond. Meer dan knikkebollen op de beat en hier en daar een dronken danspasje krijgt de jonge producer niet. Zo maakt Ezra ons warm noch koud. Zou die synthesizer ook nog uit zijn cornflakesperiode stammen? Ook Space Cadet klinkt soms meer als de achtergrondmuziek voor de volgende SimCity dan een originele song.

Flume kan veel aan: van luxueuze liftmuziek met de hipste gimmicks, tot soulvolle popnummers die dezelfde gimmicks soms overstijgen. Voorbeelden van dat laatste zijn Bring You Down, Warm Thoughts en natuurlijk Holdin’ On. Laat dit vooral duidelijk zijn: In welke tent Flume deze zomer ook draait, we voorspellen dat ze barstensvol zal staan.