First Aid Kit - Stay Gold

Columbia Records

Met twijfels, zo groot als de maan presenteren de Zweedse zusjes Johanna en Klara Söderberg hun derde album aan de mensheid. Zijn die twijfels terecht?

Wie de krachtige stemmen van het zusterduo ooit live mocht aanhoren, kan zich nauwelijks voorstellen dat het duo onzeker kan zijn, maar toch schemeren in de teksten op deze plaat geregeld diepe beschouwingen door: “I don’t know/ if I’m scared of dying / but I’m scared of living too fast, too slow” (My Silver Lining), “What if the road don’t take me there” (Stay Gold) en “I never thought that I was weak / always thought I could get hurt pretty bad / still get up on my own two feet” (Master Pretender) zijn maar drie voorbeelden en de genoemde songs zijn ook de eerste drie van de plaat.

Ook verderop steekt de twijfel meermaals de kop op en dat is vreemd, gelet op het feit dat ze met de vorige plaat wereldwijd doorbraken. Muzikaal gaat dit album trouwens gewoon verder waar voorganger ‘The Lion’s Roar’ ophield. Zwierige, rijk gearrangeerde americana is wat je krijgt en zo drijven we steeds verder af van de eerder kale Fleet Foxes-achtige folknummertjes, die de eerste platen bevatten.

Toch is de harmoniezang ook nog steeds heel belangrijk. De twee zussen hebben elk hun eigen timbre - Johanna , de oudste heeft een diepere, hesere stem dan haar twee jaar jongere zus - maar samen klinken ze ongelooflijk straf en wanneer ze de zang afwisselen (zoals in The Bell), ontstaat er een energie die je onweerstaanbaar meesleept als een tsunami.

Met deze plaat maakten de zusjes de overstap van een indielabel (Wichita) naar een grote platenmaatschappij (Columbia Records).  Zou dat de oorzaak zijn van de onzekerheid? Hoe het ook zij: eigenlijk is er helemaal geen reden toe. First Aid Kit heeft nog maar eens goud in handen met deze collectie van tien songs.

De prachtsingle My Silver Lining en het aanzwellende, met heel veel strijkers verrijkte Cedar Lane kent u misschien al en als dat nog niet het geval is, wordt het hoog tijd. Maar ook de rest schittert als goudstof tussen de modderstroom die ons elke dag op de radio overspoelt. De productie is kristalhelder en ondanks een lawine aan gastmuzikanten weerklinkt er geen enkele verkeerde noot.

Stiekem verdenken we de Zweedse zusjes trouwens dat ze dit ook zelf wel weten, want al hebben we het vaak over hun vele twijfels gehad, even zo vaak treffen we troostende en versterkende woorden aan in de teksten. Het hangt er maar vanaf waar je op focust, zoals ook toppunt van kracht, de stamper Heaven Knows, lijkt te willen zeggen.

De zomer is er en de perfecte soundtrack is er ook. Wat houd je nog tegen? Leef en luister!