Fence - Hazy Mist Of Rock
Fons Records
De zilveren bruiloft, die de leden van het Limburgse Fence vieren, is er eentje in stijl, want 'Hazy Mist Of Rock' is een fraaie, gelaagde popplaat die het jubileumjaar optuigt en reikhalzend doet uitzien naar de live optredens, die een feestelijk jaar nog extra vet moeten aanzetten. Hou hen in het vizier!
Fence is inderdaad aan het zesentwintigste bestaansjaar begonnen en laat niet af. Want nadat ze in het vorige millennium in Humo’s Rock Rally (in 1998) de zilveren plak mochten omhangen (na Das Pop), blijven ze relevant en noodzakelijk in deze donkersten der tijden. Niet dat de output gigantisch is maar de zes langspelers zijn wel stuk voor stuk hebbedingen die gaandeweg evolueerden van heerlijke jangelpop à la Pavement tot voldragen poprock. Bovendien verzorgden ze steeds beter de producties en arrrangementen.
Mellow openingstrack The Music geeft met de zoetgevooisde harmonieën een vals beeld, want 'Hazy Mist Of Rock' doet precies wat de titel lichtelijk insinueert: rocken. En dat wordt vanaf track twee, Never A Dull Moment onmiddellijk duidelijk, want fraaie glamrockpowerpop knalt lekker door de boxen. De productie is gortdroog en trefzeker en wordt perfect vervolledigd door ingenieuze stemarrangementen. Niels Hendrix en maten namen het geheel lekker analoog op met vintage taperecorders. Het resulteerde in songs die als perfecte popsingles zelden afklokken op meer dan drie minuten en dit popformat wordt zelden verlaten. Slechts één keer meanderen ze iets verder de boxen uit: op We’re On It wordt de vierminutengrens gepasseerd, maar zoals ze er zelf poneren: “You’re rocking and you’re rolling” mag al eens langer duren.
We’re On It, maar ook single Julia doen ons bijwijlen ook even denken aan die andere onderschatte popgroep uit Sunderland: Field Music hadden zo de Britse neefjes van Fence kunnen zijn. Dezelfde hang naar popfinesse en uitgekiende songwriting.
Naar verluidt, hebben de jongens ook behoorlijk aan de southern rock gehangen de afgelopen tijd. Niet dat je overal echo’s van The Eagles of Lynyrd Skynyrd hoort waaien, maar de muziek wordt met eenzelfde gevoel voor muzikaal vakmanschap aangebracht. Auraal artisanaal en met liefde. Zoals dat op Praise The Love zo prettig doorknalt. Mogen we ook even de spots op onze favoriete song van deze plaat zetten? In Not The Same Old Song laat een fraai overstuurde gitaar ons alle hoeken van de kamer zien en knalt de belendende sologitaar heerlijk brutaal weg.
Wie van degelijk gebalanceerde samenzang op een breed bed van uitgekiende en losgelaten gitaren houdt, is hier helemaal op zijn plek, want Fence is na vijfentwintig jaar af en aan helemaal klaar om ons lekker en beheerst te doen headbangen op prettig gestoorde gitaarpop. We hebben ze al vaker levend aan het werk gezien maar weten met stellige zekerheid dat de songs van 'Hazy Mist Of Rock' de playlist behoorlijk zullen versterken. Met stip op die concertkalender: Fence!