Father John Misty - I Love You, Honeybear

Sub Pop Records

A Fool In Love, het was de debuutsingle van Ike & Tina Turner, maar het had ook de ondertitel van ‘I Love You Honeybear’ kunnen zijn, de tweede van Joshua Tillman alias Father John Misty.

Zijn solodebuut was een folkpopstoeipartij waarop hij, even poëtisch als cynisch, en met een sardonisch genoegen afgaf op de mens en zijn obsessie voor olie. En meteen luchtte hij alle frustraties die hij opliep toen hij nog bij Fleet Foxes speelde.  

Maar de liefde doet vreemde dingen met een mens en al behield Tillman zijn lyrische kwaliteiten en zijn vermogen om meeslepende melodieën te pennen, toch klinkt deze tweede plaat veel lieflijker. Zijn vrouw Emma fungeert als muze van de ongegeneerd verliefde Father John Misty. ‘I Love You, Honeybear’ is zijn elf songs lange liefdesverklaring.

Daarin staan wel tekstflarden waarvan negentig procent van u vast rode oortjes krijgt. In het met mariachiblazers versierde Chateau Lobby #4 (In C for two virgins) zingt Misty bijvoorbeeld: “I wanna take you in the kitchen / Lift up your wedding dress / Someone was probably murdered in”.  En in Nothing Good Ever Happens At The Goddamn Thirsty Crow bezingt hij Emma’s kwaliteiten als volgt: “She blackens pages like a Russian romantic / Gets down more often than a blowup doll.”

Maar Misty slaagt er in de opener en titeltrack zelfs in om de woorden “Mascara, blood, ash and cum / On the Rorschach sheets where we make love” heerlijk romantisch te doen klinken. Dat lukt doordat hij heerlijk zwierige melodieën onder de woorden schoof die ook nog eens prachtig gearrangeerd zijn. Het is de honing die de scherpe smaak van sommige passages maskeert.

Vreemde eend in de bijt is het duo net over halfweg: The Ideal Husband  en True Affection. De eerste verhaalt op apocalyptische wijze zijn zondige leven voor Emma en het tweede is een elektronische, dwarse track die de worsteling illustreert waardoor Tillman ging om te aanvaarden dat echte liefde mogelijk is in deze kunstmatige maatschappij. Die liefde vond hij bij Emma? die hij simpelweg tegen het lijf liep op een parking van een supermarkt. Zo leren we in het superromantische slotlied I Went To The Store One Day.

Ook de vooruitgeschoven single Bored In The USA (een knipoog naar Springsteen) past thematisch beter bij ‘Fear Fun’ en dat lijkt ook het geval te zijn voor Holy Shit , maar eerstgenoemde zit helemaal op zijn plaats met die dromerige strijkers, en laatstgenoemde schreef hij op zijn trouwdag. En dat komt prachtig tot uiting in de slotzin: “Maybe love is just an economy based on resource scarcity / What I fail to see is what that's gotta do with you and me”.

‘I Love You, Honeybear’ werd een pijnlijk openhartige, maar tegelijk wonderbaarlijk mooie plaat. Wedden dat ze zal opduiken in menig eindejaarslijstje?