Farao - Pure-O
Western Vinyl
‘Pure-O’ is synthpop op zijn puurst. Met heerlijke elektronische klanken en warme stemgeluiden zoekt Farao een weg naar internationale faam, in navolging van landgenote Sigrid. Wij zien veel potentieel.
De naam Farao doet allicht geen belletje rinkelen. Da’s niet verbazend: het project van de Noorse (in Berlijn wonende) Kari Jahnsen staat nog in haar kinderschoenen. Haar debuutplaat ‘Till It’s All Forgotten’ kwam niet al te veel onder de aandacht, maar ‘Pure-O’ moet de doorbraak forceren. Het potentieel is er zeker. Jahnsens warme keelklanken en de elektronische vibes à la Disclosure lijken gewoonweg een “match made in heaven”.
‘Pure-O’ is een dansbare plaat dat een compromis zoekt tussen experimentele elektronica en kwieke vocaaltjes. Tijdens onze luistersessie wippen we voortdurend van het ene been naar het andere terwijl Jahnsen uitweidt over de dichotomie van seks: soms mooi, soms destructief.
Marry Me zet de toon: we voelen ons meteen wegglijden in het honingzoete instrumentaaltje -wat een heerlijke synthesizers!- terwijl Jahnsen haar liefdesleven induikt en zichzelf tracht te ontlopen door zich aan anderen te hechten. “Somehow I will communicate/ Some of the overwhelming/ Undying, overpowering/ Unconditional, all-encompassing/ Heart-enriching, mind-expanding/ On-going, never-ending love I have for you.” Romantisch, toch?
Ook Lula Loves You (“And there will be a point where you'll want to leave him/ But my darling please don't turn away from love”), Luster Of The Eyes (“Love the way I do/If you wanna know/ The cause of my desire/ The luster of the eyes”) breien verder op hetzelfde romantische elan vol weelderige synthesizers en futuristische bliepjes.
Nog noemenswaardig: The Ghost Ship en Melodiya. Terwijl Jahnsen bij die eerste al haar gevoel voor richting verliest en in een leeg, gapend en donker gat duikelt na de beëindiging van haar relatie, trakteert ze met die laatste gewoon op een heerlijk warm, plakkerig en r&b-achtig instrumentaaltje, dat komt als een welkome gast tussen al die dramatische romantiek.
‘Pure-O’ is, kort gezegd, een fantastisch album dat bulkt van het potentieel. Dit is de nieuwe pop, een soort “Sigrid meets Disclosure meets Depeche Mode”. Lach, ween, dans en geniet op deze f*@&ing heerlijke plaat.