Eva De Roovere - Chanticleer

V2

Bewandel nieuwe paden als je de weg kwijtraakt. Het zou een uitspraak van de Bond Zonder Naam kunnen zijn, maar we bedachten die leuze even zelf voor Eva De Roovere. Na vier Nederlandstalige platen was ze wat uitverteld en dus wendde ze de steven. Ze trok naar Los Angeles en dat levert nu met 'Chanticleer' een eerste Engelstalige plaat op. Verwacht daarop geen muzikale aardschok, maar zeker wel wat trillingen in de goede richting.

Eva De Roovere is momenteel te bewonderen in het vtm-programma 'Liefde Voor Muziek'. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze daar niet echt in slaagt om hard op te vallen, omdat de aandacht vooral gestolen wordt door de verbluffende covers van Johannes Genard (School is Cool) en het imposante stembereik van Dana Winner; en nee, dat is geen grap. Maar het programma is natuurlijk een ideale tribune voor artiesten die een nieuw album uitbrengen. In de show sprak ze Sioen aan over het veroveren van de wereld en die ambitie zal dan toch ook duidelijk bij haar leven. Iets wat in de moerstaal natuurlijk wel verdomd moeilijk is, zeker nu Eddy Wally en Bobbejaan Schoepen niet meer zijn.

Een goeie zangeres is De Roovere altijd geweest, maar na haar puike debuut 'De Jager' zijn we haar ergens onderweg toch wat kwijtgeraakt. De nieuwe wending in haar carrière lijkt ons dan ook prima gekozen. Dat heeft u misschien zelf al gehoord in The City At The End Of The Line, een nummer dat gebruikt werd in reclame om de nieuwe digitale zender Evenaar aan te kondigen. En dat snappen we wel, het is catchy en even avontuurlijk als de content die de zender pretendeert aan te bieden.

Het is niet eens het beste nummer op 'Chanticleer'. Die eer valt wat ons betreft zeker te beurt aan Trouble. Een geheide single, instant meeneuriebaar en het typevoorbeeld van de uitmuntende popsong. Zo'n andere optie om diverse radio-ethers frequent te vullen, is Ring-a-Ling Baby: een klassieker in al z'n eenvoud.

Muzikaal zal Eva De Roovere je niet echt verrassen, tenzij misschien in Highway 99. Dat klinkt wat duisterder en dat gaat haar zeker ook goed af. Het is overigens opmerkelijk hoe de in onze ogen en oren beste songs in de tweede helft van de cd samengetroept zitten. Het openingskwintet, met dus onder meer ook The City At The End Of The Line, is zeker niet slecht, maar mist nog wat peper en zout.

Zo is Guernica best een degelijk liedje waarin Eva De Roovere eens te meer haar vocale kwaliteiten toont, maar in Ocean graaft ze nog net dat tikkeltje dieper tot ze je helemaal bij je nekvel grijpt. Opmerkelijk daarbij is dat het hier dan gaat om een adaptatie van het nummer Water uit haar verder niet al te verbluffende laatste Nederlandstalige plaat 'Viert'. Dat schreef ze samen met Bob Neuwirth en dat is één van de Amerikaanse singer-songwriters met wie ze ook samenwerkte voor 'Chanticleer'.

Of Eva De Roovere de wereld zal veroveren met dat nieuwe album onder de arm valt nog af te wachten. Ze zet alvast wel een stevige stap voorwaarts. De songs van haar huidige plaat hebben zeker de potentie om alleen al in Vlaanderen een ruimer publiek aan te spreken. Er is dus zelfs leven na Dana Winner. En zou dat ook geen mooie Bond Zonder Naam-spreuk zijn?