Etienne Jaumet & Fabrizio Rat - Etienne Jaumet, Fabrizio Rat

Bureau B

Etienne Jaumet, Fabrizio Rat

Je gelooft toch niet dat we echt alles muzikaal voor je opvolgen? Mogelijk hebben we hier iets gemist, maar op deze manier hebben we het bij Bureau B nog niet meegemaakt. Het Hamburgse label zit in ons vakje als specialist in het (her)uitgeven en afstoffen van obscuur Kraut-, prog- en ambientwerk met wortels die in de verte reiken naar grootheden Neu, Can, Kraftwerk en Tangerine Dream: de experimentele randen van elektronische muziek. Maar om nu een debuut uit te brengen van twee -weliswaar ervaren - producers die de muzikale en instrumentale liefde verzoenen… 

Maar zoals gezegd: beide heren hebben natuurlijk al een aardig cv om op terug te vallen. De eclectische Etienne Jaumet met zijn groep Zombie Zombie, op drie soloplaten of arm in arm met pakweg James Holden, Sonic Boom (Spacemen 3) en dankzij het vurige saxwerk zelfs eenmalig op het podium met Red Hot Chili Peppers. Over naar de “techno pianist” Fabrizio Rat, een live sensatie die piano, synths en drumcomputers op een eigen manier laat samensmelten in een lyrische en vurige danceparty. U voelt het bij deze ook al borrelen?

Op dit titelloos album zetten Etienne Jaumet en Fabrizio Rat het favoriete instrument – de piano – centraal. Enkel moet je dat niet op een conventionele manier bekijken. Want weet je: een piano heeft niet enkel witte en zwarte toetsen, maar ook een klankkast, snaren, pedalen, een deksel. En daar kan je op tokkelen, tikken, slaan en nog veel meer. De favoriete techniek van Fabrizio: sla een zestal noten aan en met je andere hand ga je ritmisch aan de slag met het bewerken van de trillende snaren daarvan in de klankkast. Dankzij de nodige processoren, vervormers en effecten kan je op die manier zeven elektronisch-futuristische idm-ambienttracks maken waarin je de klassieke pianoklanken verdomd weinig tegenkomt.

Ze zijn er wel hoor, die galmende toetsen. In de vorm van uiterst hoge en zacht galmende strelingen in een wondermooi pulserend en repetitief droommoment als Sentiero. Subtiel en sfeervol. Et hupla. Meteen ook de twee toverwoorden voor deze lieflijke en fantasierijke ambientcreaturen.

Jaumet en Rat blinken immers uit in het vinden van de juiste klanken en het opbouwen van mooie, heerlijk gelaagde digitale composities. Met mooie en zachte tonen, met voorzichtige (melodieuze) ritmen en met een fijne detailafwerking. Met zowel het geduld van herhaling als de creativiteit van voortdurende vernieuwing. Met veel rust en toch ook veel beweging. En dan mag je gerust wegdoezelen bij een zes minuten lang, repetititief snaarriffje in Visions Pop of net in de hoofdtelefoon op zoek gaan naar de organische bewegingen die erachter zitten.

Van de andere kant vergeven we je ook gerust, als je na veertig minuten ritmische pingelnootconstructies stilaan de magie doorprikt en nood hebt aan een doorbraak of hoogtepunt. Dat gunnen de twee heren je helaas niet. Met een minimaal druppelend en doezelend Profondità staat de poort naar dromenland weliswaar open. En hebben de twee heren bewezen dat je helemaal niet technisch of motorisch sterk onderlegd hoeft te zijn om toch een sfeervolle, melodieuze pianoplaat te maken.

24 juni 2022
Johan Giglot