Ernst Vranckx Trio - Things As They Are

Eden River Records

Things As They Are

Dat de Belgische jazzscene de laatste jaren harder bruist dan een Dafalgan in een whiskey-cola hoeven we u waarschijnlijk niet meer te vertellen. Maar zoals alles in ons klein landje is ook jazz vaak een compromis “à la Belge”. Dans Dans maakt iets tussen jazz en rock, STUFF. iets tussen jazz en elektronica en TaxiWars iets tussen jazz en… Tom Barman. Ons hoort u niet klagen, want zoals Clint Eastwood het ooit bijzonder goed wist te verwoorden: “It’s always fun to talk about jazz.”

Als we dan toch even mogen klagen, laat het dan zijn omdat we naar nog meer jazz verlangen, zij het jazz uit de oude doos. U weet wel: die waar u op de achtergrond de houten vloer hoorde kraken en de drummer het ritme aankondigde. Iets doet ons vermoeden dat de heren van Ernst Vranckx Trio er net zo over denken. Want hun ‘Things As They Are’ heeft de grandeur van de oude dagen rond zich hangen, maar dan zonder het stoffige laagje.

Wie zijn jazz het liefst wat melancholisch en doorleefd heeft, is alvast aan het juiste adres. Opener en titeltrack Things As They Are maakt bovendien duidelijk dat de spotlights op de piano staan gericht. Terwijl Vranckx  met heerlijke toetsen de verdediging weet af te leiden, werken de drums van Kris Duerinckx zich bijzonder effectief naar voren. Ondertussen staat contrabassist Paul G. Ulrich klaar om subtiel het genadeschot te geven.

Vranckx, een leerling uit de school van jazzgrootheden als Bill Evans en Keith Jarrett, weet te ontroeren, maar ook te charmeren. Dat laatste is bovendien ook van toepassing op onze voornaamste ledematen. In Love In Vain is een aanslag op de schoenzolen, swingend zonder te uitbundig te worden.

Toch verkiezen we de band, wanneer ze wat slepender en verhalender te werk gaan. Voorbeeld bij uitstek is een song als Nymphony, waar we van bij de eerste tonen al worden meegezogen naar een tijd waar het allemaal wat trager ging, maar niet per se beter was. Wanneer we na acht minuten weer uit onze roes ontwaken, lonkt de rewind-knop als nooit tevoren.

Naast melancholie is er op ‘Things As They Are’ ook ruimte voor romantiek. Song For Baba zou in een mooiere wereld het meest aangevraagde Valentijn-nummer zijn. We linken zo'n prachtige song liever niet aan het Hallmark-festival bij uitstek, maar u weet hopelijk wel wat we bedoelen.

Hoe meer we de plaat laten rijpen, hoe minder het ons verbaast dat Ernst Vranckx zo goed als elk continent heeft weten verblijden met zijn muziek. Daarom verbaast het ons des te meer dat hij in ons eigen Belgenlandje geen grotere naam is. Want laat ons wel wezen: Vranckx is het beste dat de Tiense regio ooit wist te brengen op muzikaal vlak. Sorry, Ben Crabbé.

Als u zich aanstaande vrijdagavond lekker onderuit wil laten zakken en even alle kenmerkende drukte en snelheid van de samenleving wil ontvluchten, hebben wij één advies. Schakel uw telefoon uit, trek de netwerkkabels uit de muren en laat ‘Things As They Are’ van Ernst Vranckx Trio door de speakers blazen.

3 maart 2020
Nick Van Honste