Enzo Kreft - Control
Wool-E-Discs
In de eerste helft van de jaren tachtig bracht Enzo Kreft (nom de plume van Mechelaar Eric Vandamme) reeds twee obscure, maar in het minimal synth wereldje zeer gegeerde cassettes uit. De man permitteerde zich een wel erg lange muzikale afwezigheid, want pas in 2016 verscheen eindelijk nog eens nieuw werk: 'Turning Point', een jaar later al gevolgd door 'Wasteland'. In 2018 ging Enzo Kreft bovendien voor het eerst live touren. De reacties op zijn energieke optredens waren zo positief dat een nieuw album niet lang op zich kon laten wachten.
'Control' is een conceptalbum geworden waarop de artiest zich buigt over de diverse manieren waarop mensen gecontroleerd, gemanipuleerd en onderdrukt worden. Hoe dit in een nog niet zo ver verleden gebeurde (de boekverbrandingen door de Nazi's), welke gevaren ons heden ten dage bedreigen en hoe een en ander zou kunnen verglijden naar een toekomstige nachtmerrie.
Muzikaal horen we een donkere, atmosferische sound die duidelijk geworteld is in de jaren tachtig maar tevens verrassend hedendaags klinkt. Robotstemmetjes en andere Kraftwerk-invloeden zijn nooit ver weg, zeker in tracks als opener Scanned of het dansbare Connected. Ook het science fiction-sfeertje is nadrukkelijk aanwezig, er wordt onder meer gerefereerd naar de film 'Fahrenheit 451' (1966) van François Truffaut en er worden uitspraken van George Orwell geciteerd.
Zo wordt het album in Imagine A Boot afgesloten met Orwells beroemde laatste woorden: "If you want a picture of the future, imagine a boot stamping on a human face, forever. The moral to be drawn from this dangerous nightmare situation is a simple one: Don't let it happen. It depends on you." Meer dan ooit actueel, als je het ons vraagt.
Die afsluiter is overigens, net als Virtual Happiness, een van de mooie, downtempo instrumentale tracks op dit album. Ook Cyborg Platoon, het onderkoelde Book Burnings, het uptempo I'm Not A Robot en de breed uitwaaierende electro van Mindshift zijn overwegend instrumentaal.
Andere hoogtepunten zijn bijvoorbeeld het knappe Biometrics, het korte en onheilspelllende The Milgram Experiment, de uptempo en dansbare electropop pur sang van In My Head en het al even melodieuze Disobedient, waarin dan weer Henry David Thoreau, de filosoof die burgerlijke ongehoorzaamheid propageert, wordt geciteerd.
Teksten, muziek, instrumenten, opnamen, mix, productie tot zelfs het artwork van deze fraai uitgegeven cd: Enzo Kreft deed het allemaal zelf, in de beste diy-traditie van de jaren tachtig. Maar vergis u niet: deze 'Control' is midden juni 2019 verschenen en doet meteen een gooi naar de titel van beste minimal synth/electrowaverelease van het jaar!