Emma Ruth Rundle & Thou - May Our Chambers Be Full
Sacred Bones Records
Als dit verschrikkelijke jaar iets goeds heeft gebracht, dan zijn het wel de verschillende muzikale samenwerkingen. Zaadjes die eerder gezaaid werden en in 2020 tot een mooie stevige plant uitgroeien. De zaaier is in dit geval de alom gerespecteerde Roadburn-organisator Walter Hoeijmakers, die Emma Ruth Rundle en Thou bij elkaar bracht. Het resultaat heet ‘May Our Chambers Be Full’, dat uitkomt via Sacred Bones.
Emma Ruth Rundle en Thou lijken op papier uit twee compleet verschillende werelden te komen. Thou is een veelkoppig sludgemonster en Emma Ruth kennen we voornamlijk als postrock-folkie. Wel deelt zij haar leven met Evan Patterson van Jaye Jayle en Young Widows. Een portie lawaai is haar dus niet vreemd. In platenzaken, waar men niet thuis is in dit soort genres, worden ze algauw bij het zwaar metaal gedumpt.
En ze hebben nog meer gemeen: ze kennen elkaars werk al jaren en hebben daarvoor respect. Bovendien bleken beiden te vinden te zijn voor jarennegentiggrunge. En dat is het uitgangspunt voor dit album geworden. Bij Thou hadden ze sowieso de smaak al te pakken met het Nirvana-coveralbum.
Vandaar dat er op dit album lekkere grungy nummers te vinden zijn. Zoals Monolith, waarin Emma het vocale voortouw neemt als een echte ninieties-rockchick. Into Being draagt dan weer de Nirvana-signatuur. Maar er is meer dan alleen deze grunge. Indrukwekkend is opener Killing Floor met een zware doomsound en een magnifieke Emma, terwijl Thou-zanger Bryan Funck als een soort van Serge Gainsbourg de tweede stem voor zijn rekening neemt.
In de aanloop naar dit album fungeerde Ancestral Recall als voorsmaakje, een Thou-sludgenummer pur sang. Je zou verwachten dat de vocalen van Emma Ruth Rundle zouden weggeblazen worden, maar geleidelijk aan groeit ze in het ritme.
Uiteraard schikt Thou zich netjes naar haar gast en wordt er geregeld wat gas teruggenomen, zodat Rundle's zangstem er mooi uitkomt. In afsluiter The Valley, het langste nummer van het album met bijna negen minuten, krijgen we Emma op haar best. De opbouw is ronduit prachtig: Emma Ruth met die emotionele melancholische stem en dan die laatste anderhalve minuut mag Thou nog eens doorgaan. Keep the best for last.
Walter Hoeijmakers zag de combinatie zo voor zich en zijn droom werd werkelijkheid. Dit is een album van twee van zijn favoriete bands. Thou was vorig jaar één van de sterkhouders op Roadburn met maar liefst vier optredens, Emma Ruth Rundle zou dit jaar conservator zijn. Hier krijg je het beste van twee artiesten, die zichzelf samen overtreffen. Het zal drummen worden op de eindejaarslijstjes, want de herfst levert het ene hoogtepunt na het andere op.