Eels - Extreme Witchcraft

E Works

Een goed jaar, meer was er niet nodig voor E en Eels om er een nieuw album uit te persen. Met geniale mede-producenten als PJ Harvey en John Parish, die ook al 'Souljacker' (2001) mee produceerde, kon dat ook niet mislopen.

Met het openingsnummer Amateur Hour word je al meteen verwelkomd door E’s geweldige en herkenbare stemgeluid. Dat voelt op één of andere manier toch altijd een beetje als thuiskomen. Ook de klanken zijn enorm herkenbaar. Eels bleef binnen de comfortzone en dat stoorde ons zeker niet.

De leuke gitaren op Good Night On Earth nemen je mee in een positieve sfeer, waar wij enkel maar kunnen op rondspringen en wat we - na een paar luisterbeurten weliswaar - toch ook al meezingen. Ook de toffe drums en lyrics zijn opnieuw een extra. In de laatste strofe zingt hij bijvoorbeeld: “Everyone’s a critic / I can’t stand Eels / So Says Colin Firth.” In een interview met Billboard legt E uit dat acteur Colin Firth in de film 'Love Actuall'y wel degelijk zegt: “I can’t stand eels”, en hij vond het wel leuk om dat in een tekst om te zetten.

Strawberries & Popcorn geeft je één duidelijke boodschap mee: "Ik doe wat ik wil". En daar zijn een aantal voorbeelden van: slapen met de tv die heel de nacht speelt of aardbeien en popcorn als avondeten. Maar hoewel er dan niemand is die over dat soort dingen kan zeuren, staan daar ook een paar nadelen tegenover: niemand die je ‘s nachts knuffelt, niemand die van je houdt in de buurt. En dat allemaal mooi omfloerst met de passende muziek.

Steam Engine heeft dan weer de kracht om je terug te sturen in de tijd. Het klinkt als komend van een bandje uit de jaren vijftig. Grandfather The Clocks Strikes Twelve zendt je terug naar de beginjaren van Eels. Met kerstbelletjes, een trompet en een tamboerijn. Meer is er niet nodig.

De synthesizer op het kleinood Stumbling Bee brengt je plots in een melodramatische mood. Terwijl de gitaarintro van The Magic terug heviger weer voorspelt. En die lijn wordt doorgetrokken in Better Living Through Desperation.

Wat opvalt, is dat ze de nummers graag kort houden. Geen enkel nummer is langer dan drie minuten en vijftig seconden. Er zitten zelfs songs tussen van amper tweeënhalve minuut. So Anyway zit in de middenmoot en is voor ons een beetje de depressieve domper op de feestvreugde. Maar dan maakt What It Isn’t weer alles goed en val je tijdens het refrein bijna van je stoel.

Learning While I Lose omschrijft E in een interview met Billboard als zijn levensmotto: verliezen kan geen kwaad want we leren eruit. Daar is hij al op een jonge leeftijd achter gekomen, omdat hij bij het sporten altijd als laatste gekozen werd vanwege zijn postuur. Ten slotte is er nog I Know You’re Right, dat een passende afsluiter is voor een allround poprockalbum als dit.

We willen je ook nog even meegeven waar de titel van het album op slaat. Blijkbaar zou Beyoncé aangeklaagd zijn door haar voormalige drummer. Bij de meerdere aanklachten, die de drummer neerlegde, zou ook een beschuldiging van “Extreme Witchcraft” hebben gezeten. Koren op de molen van iemand als E uiteraard.

Een album waarop je de gekende humor en welleicht de gekende sound van een geweldige band kan terugvinden. Ze staan gepland om met de 'Hurricane Lockdown'-tour in Vorst Nationaal te passeren op 7 april. En er zijn nog tickets.