Echo Beatty - Nonetheless

Waste My Records

'Nonetheless' is de langverwachte opvolger van 'Tidal Motions', de plaat waarmee het Antwerpse Echo Beatty bredere bekendheid verwierf.  Echo Beatty, dat is het duo Jochem Baelus, die als geluidskunstenaar met zijproject Slumberland aan de hand van gemanipuleerde haardrogers, naaimachines en kalimba's bijzondere soundtrackwerelden creëert, en Annelies Van Dinter. Het duo perfectioneert op het nieuwe album een fragiele, lo-fi popsound met een donkerrafelig randje.

Voor het nieuwe album gingen Baelus en Dinter, die ook in het dagelijkse leven lief en leed met elkaar delen, onder meer inspiratie zoeken in Berlijn. Het duo kwam terecht bij het kleine, maar erg fijne Les Ateliers Claus waar ze samen met producer Christophe Albertijn aan de opvolger van 'Tidal Motions' werkten.

Het knappe is dat Echo Beatty niet direct te categoriseren valt. Ja, de band refereert al eens naar collega's als PJ Harvey en Portishead - om de standaardreferenties aan te halen. Maar gelukkig is er meer dan dat. Zo geeft 'Nonetheless' niet meteen al zijn geheimen prijs. Het duurt meerdere speelbeurten eer bepaalde gelaagdheden aan de oppervlakte komen. Meer zelfs: het album vereist dat.

Opener Ravel, Ravel  herkennen we van de Dirty Beaches-release. Toen was het nog een eerder onopgesmukt b-kantje met een kaal, donker en monochroom geluid; nu zet een herwerkte, muzikaal veel rijkere versie de toon voor het album.

Opzet was vooral te werken aan de drums, wat duidelijk hoorbaar is. Soldier On Furlough brengt een patroon van stevig hamerende drums in stelling, die de voedingsbodem vormt voor krachtige, oosters klinkende synths en prikkelende gitaarmotieven. Zo ontwikkelt zich een woest klankenlandschap waarbinnen de vocals van Dinter goed kunnen gedijen.

Anno 2016 zoekt het duo nieuw muzikaal terrein op. Niet dat ze helemaal afstand nemen van het geluid dat 'Tidal Motions' openbaarde. Integendeel, 'Nonetheless'  maakt vooral duidelijk dat Dinter en Baelus lang en hard gewerkt hebben aan een opvolger voor het veelgeprezen debuut.

Neem nu het intieme, kippenvel verwekkende Knots. Zelden klonk de band zo direct op de emotie gericht. Het is niet moeilijk om daarin de botsende meningen en de wellicht daarbij horende huilpartijen, die aan de basis ervan lagen, te horen. "Watching where I leave myself behind", zingt Dinter, terwijl de haartjes op ons vel recht komen. Eenzelfde gevoel van emotionele rijkdom en pracht maakt zich van ons meester tijdens The Shadows.

Voor de eerste, eerder op akoestische leest geschoeide single Hunger, Hunger ging het duo naar Sri Lanka om er de bijhorende video op te nemen. Het illustreert treffend hoe de band hongerig is naar nieuwe ideeën en originele invalshoeken.

Songs als In Circles / Over The Plains maken duidelijk dat het duo niet over een nacht ijs is gegaan om dit album te maken. En dat horen wij graag; een duidelijke visie en een coherent geluid dat toch voldoende vrijheid biedt om ook live indruk te maken. Met prachtsongs als Sealskin lukt dat ongetwijfeld.

In tegenstelling tot 'Tidal Motions' klinkt 'Nonetheless' voller, rijker en gelaagder. Baelus en Dinter lieten zich niet beperken als duo en schreven songs waar ze ook met een uitgebreide live band  (Echo Beatty wordt in de aankomende liveshows versterkt met drummer Louis Evrard) nog bijzonder veel plezier aan gaan beleven. Het zal overigens behoorlijk moeilijk worden om dit jaar nog een meer pakkende release te vinden.

Wie Echo Beatty live wil beleven, kan hier terecht.