Eagles Of Death Metal - Zipper Down

Universal Music Group

Jesse Hughes en Josh Homme zijn boezemvrienden sinds ze samen op de middelbare school rondhingen. Na al die jaren trekken ze hun broek nog steeds niet op. Integendeel, de rits moet naar beneden. Op hun speelplaats slechts gelden twee regels: lol trappen en dansen.

De vooruitgestuurde single Complexity zette meteen orde op zaken: “It’s so easy without complexity”. Op 'Zipper Down' houden Hughes en Homme vast aan de gekende stijl: dansbare bluesrock met luchtige teksten. Een uitgemolken formule? “The Rolling Stones proberen ook gewoon Chuck Berry te zijn. Ze sucken daarin. En dát maakt hen geweldig!”, aldus frontman Hughes.

In Silverlake (K.S.O.F.M.) neemt de band de "hipsters" uit de gelijknamige wijk in LA op de korrel. Het langgerekte “Don’t you know who I am”, uit het refrein klinkt als Clement Peerens Explosition. De nieuwe generatie moet weten dat het niet draait om wie je bent en welke populaire feestjes je met je status kan crashen, maar om hoe goed je kan shaken op de dansvloer.

Voor ‘Zipper Down’ werden nummers gerecycleerd uit ‘Honkey Dong’, de nauwelijks opgemerkte soloplaat van Hughes. Onder het goedkeurende oor van Josh Homme kregen ze een Eagles of Death Metal-facelift. In I Love You All The Time volgt de gitaar de melodie van de stem, hetgeen een popachtig effect geeft. Oh Girl laat een catchy riff uitbarsten in een stomend refrein. Twee leuke nummers, maar geen toppers.

Van Skin-Tight Boogie naar Get Moving of Sugar Look At Your Dance, het opzet van deze plaat is wel heel duidelijk. The Deuce vat het idee goed samen. Een aanstekelijk nummer, onderbouwd met bluesritmes en met een ratel op de achtergrond. Van dit nummer gaat zelfs de meest geroutineerde ambtenaar de kont bewegen.

Met uitspraken als: “Zipper Down is gonna end global warming”, een promofilmpje waarin Hughes en Homme idiote kostuums aantrekken en bijnamen als "Baby Duck" doen de twee enorm hun best om cool te zijn. Iets te veel wat ons betreft. De muziek telt en die verrast voorlopig niet voldoende.

De Eagles of Death Metal-formule werkt wel goed in het voorlaatste nummer. Met een aangedikte bas en eenvoudige drums maakten ze van Save A Prayer van Duran Duran een verdomd sexy nummer. Deze morning-after is de schrik van elke one-nightstand. The Reverend is een stevige uitsmijter; een boogiewoogie met geflipte gitaren, die uren zou mogen duren. Zo zijn de meubelen toch gered.

Eagles of Death Metal spelen op 15 november in het Koninklijk Circus. Dat concert is uitverkocht.