Dwight Trible ft. Matthew Halsall - Inspirations

Gondwana Records

Dwight Trible, een uit LA afkomstige vocalist en Matthew Halsall, een in Manchester geboren en getogen trompettist slagen op dit 'Inspirations' de handen in elkaar. Dat levert een pracht van een samenwerking op. 

Inspirations

Jazz, soul en wereldmuziek worden op dit 'Inspirations', dat ze in Flagey voorstelden naar aanleiding van International Jazz Day, wondermooi met elkaar geblend. Slechts zelden slaagt een album erin om ons volledig van de kaart te helpen, maar met dit album is het zover.

De reden daarvoor is eenvoudig. Het geheime wapen is de weergaloos flexibele en wendbare stem van Dwight Trible, die onder meer doet denken aan de betreurde Bobby Womack en James Brown. Het zijn die sexy, donkere, zich in het zweet werkende vocals die van de door Burt Bacharach gepende opener What The World Needs Now Is Love zo'n krachtig statement maken. Want zo is het net: we gaan allemaal door ontzettend lastige en complexe tijden waarin haat gepredikt wordt, terrorisme ook mentaal slachtoffers maakt en we vaak soms op een haartje af lijken te staan van WO III. Het antwoord daarop kan slechts bestaan uit liefde.

Iets verderop is er de Donny Hathaway klassieker Tryin' Times die vooral sier maakt met fijne basloopjes. Toch merk je ook hier de volledige overgave en passie van de muzikanten, Halsall en superster Trible voorop. We horen heerlijk vloeiend spel waarin het gemakkelijk opgaan is.

Gaandeweg daalt het tempo wat. Zoals in het verbeeldingsrijke, nostalgische I Love Paris; een suikerzoete, dromerige en tijdloze standard die de liefde voor wereldstad het hele jaar door in de verf zet. Bovendien valt ook de prachtige frasering op waarbij elk woord en elke trompetnoot van wezenlijk belang is.

Halsall en Trible kennen elkaar al wat langer dan vandaag en deelden regelmatig het podium. Net daardoor kwam dit project in versnelling. Op dit in de Londonse Fish Studio's opgenomen album zijn vooral klassiekers en standards van Hathaway en Bacharach te horen, maar evengoed van Miss Nina Simone, aan wie de groep - een zevenkoppige bende - Feeling Good ontleende. Die krijgt een levendig en uptempo ritme mee. Daarnaast legt Trible nieuwe accenten dankzij de vingervlugge pianobegeleiding. De song genereert meer dynamiek, zonder dat de groep zijn eigen geluid verliest.

Klassiekers dus, zoals onder meer ook het door John Coltrane geschreven Dear Lord; een hymne, een smeekbede die bovendien voorzien is van nieuwe teksten, volledig approved door Alice Coltrane. Trible is een fascinerende vocalist wiens talent hier volop kan schitteren. Zijn vocale veelzijdigheid maakt ook van Heaven & Hell (Dorothy Ashby) een Gebeuren. Hij mag dan samen met de groep tussen de uitersten schipperen, het eindresultaat neigt sterk naar hemels.

Naar het einde toe trekken de traditional Black Is The Colour Of My True Love's Hair en vooral de meer dan fraaie afsluiter Deep River de luisteraar helemaal over de streep. 'Inspirations' is modern, vol eerbied voor de (jazz)traditie en van een tijdloze kwaliteit. Van harte aanbevolen voor fans van jazz - en wereldmuziek.

20 juni 2017
Philippe De Cleen