Duke Garwood - Garden Of Ashes

Heavenly Recordings

Duke Garwood is met dit ‘Garden Of Ashes’ al toe aan zijn zesde plaat. Echt erkenning kreeg hij pas met de vorige ‘Heavy Love’, toen Kurt Vile, Jenny Beth (Savages) en Mark Lanegan, met wie hij samen ook al ‘Black Pudding’ opnam, hem de hemel inprezen. Terecht!

Garden Of Ashes

Het is moeilijk te geloven dat Duke Garwood uit Londen komt. Je zou hem eerder thuisbrengen in het zuiden van de Verenigde Staten, waar de blues een manier van leven is. Maar er zijn geen zekerheden meer, meneer, dus waarom zou deze donkere - figuurlijk dan - bluesman niet uit de hoofdstad van Engeland kunnen komen.

‘Garden Of Ashes’ wordt door Garwood zelf omschreven als “a warm bath of honey for the soul”. En zelf zouden wij dat niet beter kunnen. Chris Whitley komt om het hoekje piepen, maar ook een andere Engelsman als Richard Hawley lijkt nooit ver weg in de gouden zonsondergangblues van deze man.

Het vangnet wordt al meteen strak getrokken met opener Coldblooded waar je al meteen wil blijven hangen om niet meer verder te gaan. Maar geloof ons als we u zeggen dat dat eeuwige zonde zou zijn. Want in het volgende nummer, Sonny Boogie, is het ook genieten. De tekst mag dan al wat zwartgallig klinken (“Looks like the sun moved to a better world”), hij brengt het wel met zoveel gevoel dat je die zon niet eens meer nodig lijkt te hebben.

We geven grif toe dat we het aanvankelijk moeilijker hadden met de minimale instrumentatie van songs als Sing To The Sky en Sleep, waarin Garwood zich beperkt tot de akoestische gitaar en zijn stem en we de schuifelende drums en sfeervolle toetsen lijken te missen, maar dat gemis slaat al snel om in liefde voor wat hij met zijn lichtschuurpapieren stem daar doet (al verschilt ook dat niet zoveel van de andere songs).

De broeierige reprise van Coldblooded onder de titel Coldblooded The Return staat dan wel helemaal achterin op de plaat, maar maakt het de moeite waard om de hele plaat in één ruk uit te zittten.

Het resultaat van dit alles is een plaat, waarmee je de verwarming een graadje lager kan schakelen, want zij zorgt zo ook wel voor een notoire stijging van de temperatuur. Niet slecht voor een bluesman uit het zuiden van Londen.

2 februari 2017
Patrick Van Gestel